حيوان

Ayrıca bakınız: حیوان

Arapça

Köken

ح ي و‎ (ḥ-y-v)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ħa.ja.waːn/

• Ses

  (dosya)

Ad

حَيَوَان (ḥayevān) e (çoğul حَيَوَانَات‎ (ḥayevānāt))

1. (din) ebedî hayat
2. (zooloji) hayvan

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça حَيَوَان‎ (ḥayevān) sözcüğünden

Ad

حيوان (hayvan)

1. (zooloji) hayvan

Çekimleme

حيوان‎ (hayvan) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	حيوان‎ hayvan	حيوانلر‎ hayvanlar
belirtme	حيوانی‎ hayvanı	حيوانلری‎ hayvanları
yönelme	حيوانه‎ hayvana	حيوانلره‎ hayvanlara
bulunma	حيوانده‎ hayvanda	حيوانلرده‎ hayvanlarda
ayrılma	حيواندن‎ hayvandan	حيوانلردن‎ hayvanlardan
tamlayan	حيوانڭ‎ hayvanın	حيوانلرڭ‎ hayvanların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	حيوانم‎ hayvanım	حيوانلرم‎ hayvanlarım
2. tekil (senin)	حيوانڭ‎ hayvanın	حيوانلرڭ‎ hayvanların
3. tekil (onun)	حيوانی‎ hayvanı	حيوانلری‎ hayvanları
1. çoğul (bizim)	حيوانمز‎ hayvanımız	حيوانلرمز‎ hayvanlarımız
2. çoğul (sizin)	حيوانڭز‎ hayvanınız	حيوانلرڭز‎ hayvanlarınız
3. çoğul (onların)	حيوانی‎ hayvanı حيوانلری‎ hayvanları

Peştuca

Köken

Arapça حَيَوَان‎ (ḥayevān) sözcüğünden

Ad

حيوان (alfabe çevirisi gerekiyor)

1. (zooloji) hayvan