hapis
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Köken[düzenle]
- Osmanlı Türkçesi حبس (hapis, haps), o da Arapça حَبْس (ḥabs) kelimesinden gelmektedir.
Söyleniş[düzenle]
Ad[düzenle]
hapis (belirtme hâli hapsı, çoğulu hapisler)
- bir yere kapatıp salıvermeme
- Hapislerin çalıştırılmasına karar verildi.
- (ceza hukuku) kanunlara göre suçu belirlenen bir kimseyi cezaevine koyma cezası
- (ceza hukuku, mimarlık) cezaya çarptırılmış suçluların kapatıldıkları yer
- Sadakatinin mükâfatını hapiste aç kalmakla görür. - B. Felek
- (masa oyunu) pulları salıvermeme, kapatma esasına dayanan bir tür tavla oyunu
Çekimleme[düzenle]
hapis adının çekimi
Eş anlamlılar[düzenle]
Üst kavramlar[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
hapis
Ön ad[düzenle]
hapis (karşılaştırma daha hapis, üstünlük en hapis)
Çeviriler[düzenle]
hapis
|
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "hapis"
Ek okumalar[düzenle]
- Vikipedi'de hapis