ceza

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi جزا‎, Arapça جَزَاء‎ (cezāʾ).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /d͡ʒe.ˈzaː/
• Heceleme: ce‧za

Ad

ceza (belirtme hâli cezayı, çoğulu cezalar), sahiplik şekli ceza -sı

1. uygunsuz davranışlarda bulunanlara uygulanan acı, sıkıntı, üzüntü verici işlem veya müeyyide

   O, olası ihanetim için cezalardan ceza beğenirken, ben de elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışıyordum. — E. Şafak

2. (hukuk) suç işleyen bir kişinin mallarına, şerefine, hürriyetine, hayatına karşı kanunların öngördüğü müeyyide

   Cezasını tamamlayana kadar tek kişilik bir koğuşta kalmış. — A. Ümit

Çekimleme

ceza adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		ceza	cezalar
belirtme		cezayı	cezaları
yönelme		cezaya	cezalara
bulunma		cezada	cezalarda
ayrılma		cezadan	cezalardan
tamlayan		cezanın	cezaların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	cezam	cezalarım
	belirtme	cezamı	cezalarımı
	yönelme	cezama	cezalarıma
	bulunma	cezamda	cezalarımda
	ayrılma	cezamdan	cezalarımdan
	tamlayan	cezamın	cezalarımın
2. tekil	yalın	cezan	cezaların
	belirtme	cezanı	cezalarını
	yönelme	cezana	cezalarına
	bulunma	cezanda	cezalarında
	ayrılma	cezandan	cezalarından
	tamlayan	cezanın	cezalarının
3. tekil	yalın	cezası	cezaları
	belirtme	cezasını	cezalarını
	yönelme	cezasına	cezalarına
	bulunma	cezasında	cezalarında
	ayrılma	cezasından	cezalarından
	tamlayan	cezasının	cezalarının
1. çoğul	yalın	cezamız	cezalarımız
	belirtme	cezamızı	cezalarımızı
	yönelme	cezamıza	cezalarımıza
	bulunma	cezamızda	cezalarımızda
	ayrılma	cezamızdan	cezalarımızdan
	tamlayan	cezamızın	cezalarımızın
2. çoğul	yalın	cezanız	cezalarınız
	belirtme	cezanızı	cezalarınızı
	yönelme	cezanıza	cezalarınıza
	bulunma	cezanızda	cezalarınızda
	ayrılma	cezanızdan	cezalarınızdan
	tamlayan	cezanızın	cezalarınızın
3. çoğul	yalın	cezası	cezaları
	belirtme	cezasını	cezalarını
	yönelme	cezasına	cezalarına
	bulunma	cezasında	cezalarında
	ayrılma	cezasından	cezalarından
	tamlayan	cezasının	cezalarının

Atasözleri

• Hanım kırarsa kaza, halayık kırarsa ceza

Deyimler

• Allah'ın cezası

Türetilmiş kavramlar

• ceza hukuku,
• ceza kanunu,
• ceza yazmak,
• cezaca,
• cezacı,
• cezacık,
• cezaevi,
• cezalı,
• cezalık,
• cezasız,
• cezayken,
• cezayla,
• cezaysa

Çeviriler

hukuk

• Almanca: Strafe (de) d
• Arapça: عِقَاب‎ (ar) e (ʿiḳāb)
• Azerice: cəza (az)
• Felemenkçe: bekeuring (nl), boete (nl), straf (nl)
• Fince: rangaistus (fi)
• Fransızca: amende (fr), contravention (fr), peine (fr) d, pénalité (fr) d, penalty (fr), punition (fr)
• Gagavuzca: ceza (gag)
• İngilizce: fine (en), penalty (en)
• İspanyolca: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• İsveççe: bestraffning (sv) g
• İtalyanca: penale (it), punizione (it) d
• Lazca: ceza (lzz)
• Türkçe:

  Eski Türkçe: kızgut‎ (otk) (kızgut)

  Osmanlı Türkçesi: جزا‎ (ota)

• Türkmence: kääýinç (tk)
• Yunanca:

  Modern Yunanca: ποινή (el) (poiní), τιμωρία (el) (timoría)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ceza" maddesi

Gagavuzca

Köken

Arapça جَزَاء‎ (cezāʾ).

Söyleniş

• Heceleme: ce‧za

Ad

ceza

1. (hukuk) ceza

Lazca

Köken

Arapça جَزَاء‎ (cezāʾ).

Söyleniş

• Heceleme: ce‧za

Ad

ceza

1. (hukuk) ceza