göç
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Köken[düzenle]
- Eski Türkçe köş - kö ( kalkmak, yükselmek, yük taşımak )
Yazılışlar[düzenle]
- كوچ
Ad[düzenle]
göç (belirtme hâli göcü, çoğulu göçler) -cü
- (toplum bilimi) ekonomik, toplumsal, siyasi sebeplerle bireylerin veya toplulukların bir ülkeden başka bir ülkeye, bir yerleşim yerinden başka bir yerleşimyerine gitme işi, taşınma, hicret, muhaceret
- Obalarının hâlâ arkası kesilmeyen göçleri devam etmekte idi. - Samiha Ayverdi
- (toplum bilimi) evden eve taşınma, nakil
- Her sene, zamanı gelince İstanbul'un mahallelerinde Boğaz'ın köylerine göçler başlardı. - Abdülhak Şinasi Hisar
- taşınma sırasında götürülen ev eşyaları
- (hayvan bilimi) kuşların, geyiklerin, yarasaların, bazı balık ve böceklerin mevsim, iklim, besin miktarı vb.ne göre çevre değiştirmeleri
- Yüzyıl başında doğanlardan günümüze kalanlar birer birer göçüyor. - Erendiz Atasü
Çeviriler[düzenle]
çeviriler
|
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "göç"
Atasözleri[düzenle]
- Göç dönüşü topal eşek öne geçer
- Terziye göç demişler, iğnem başımda demiş
- Üç göç, bir yangın yerini tutar
- Üç göç,bir yangının yerini tutar
- Yaman komşu, yaman avrat, yaman at; birinden göç, birin boşa, birin sat
Türkmence[düzenle]
Ad[düzenle]
göç
Kaynakça[düzenle]
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.