demirci

Türkçe

Ad

demirci (belirtme hâli demirciyi, çoğulu demirciler)

1. (meslekler) demir satan, demir eşya yapan veya onaran kimse

   Sonraki gün harçlıklarını birleştirip demirciden büyük boy kırk beş ve küçük boy iki yüz çivi aldılar. - İ. O. Anar

Çekimleme

demirci adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	demirci	demirciler
belirtme	demirciyi	demircileri
yönelme	demirciye	demircilere
bulunma	demircide	demircilerde
ayrılma	demirciden	demircilerden
tamlayan	demircinin	demircilerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	demircim	demircilerim
2. tekil (senin)	demircin	demircilerin
3. tekil (onun)	demircisi	demircileri
1. çoğul (bizim)	demircimiz	demircilerimiz
2. çoğul (sizin)	demirciniz	demircileriniz
3. çoğul (onların)	demircisi demircileri

Deyimler

demirci böceği, demirci kilidi, demirci mengenesi, demirci ocağı demirci takımları, demirci ustası

Çeviriler

• Almanca: Schmied (de)
• Arapça: حداد‏‎ (ar)
• Arnavutça: hekurpunues (sq), hekurtar (sq)
• Bulgarca: ковач (bg) (kovač), шлосер (bg) (šloser)
• Çekçe: kovár (cs)
• Eski Türkçe: temıirçi (tr)
• Estonca: sepp (et)
• Fince: seppä (fi)
• Fransızca: forgeron (fr)
• Galiçyaca: ferreiro (gl)
• İbranice: מסגר‏‎ (he)
• İngilizce: blacksmith (en)
• İspanyolca: herrero (es)
• İsveççe: smed (sv)
• İtalyanca: fabbro (it)
• Karaçay Balkarca: temirçi (krc)

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Latince: faber ferrarius (la)
• Macarca: kovács (hu)
• Portekizce: ferreiro (pt)
• Rumence: fierar (ro)
• Rusça: кузнец (ru) (kuznec)
• Türkmence: demirçi (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "demirci"