şeref

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

şeref (belirtme hâli şerefi, çoğulu şerefler)

1. başkasının, birine gösterdiği saygının dayandığı kişisel değer, onur

   İnsanın şerefi. Yurdun şerefi.

2. toplumca benimsenmiş iyi şöhret

   Kolay şöhret, güç sanatın şerefini daima kıskanmıştır. - F. R. Atay

Deyimler

şeref azası, şeref misafiri, şeref sözü

Çeviriler

• Azerice: şərəf (az)
• Fince: kunnia (fi)
• Fransızca: honneur (fr)
• İngilizce: lütfen eğer biliyorsanız bir çeviri ekleyin
• İspanyolca: lütfen eğer biliyorsanız bir çeviri ekleyin
• Karaçay Balkarca: sıy (krc)

• Kürtçe: lütfen eğer biliyorsanız bir çeviri ekleyin
• Lehçe: honor (pl), godność (pl)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "şeref"

Osmanlı Türkçesi

Ad

[1] şeref

[2] üstünlük

[3] kıvanç

Yazılışlar

شرف‎

Köken

Arapça شَرَف‎ (ar) (şaraf)