ilan

Türkçe

Ad

ilan (belirtme hâli ilanı, çoğulu ilanlar)

[1] duyuru, beyan

[2] Açıkça bildirme, açıkça duyurma

[3] (halk ağzı) (Iğdır, Kars, Van, Bitlis, Kıbrıs, Isparta, Denizli, Mersin, Antalya) (Erzurum, Şanlıurfa, Elazığ, Bitlis, Kıbrıs, Isparta, Denizli, Mersin, Antalya, Kırşehir) yılan

[4] (halk ağzı) (Kırşehir) Leğen.

Köken

[1] Arapça i:lân

[3] Türkçe

[4] Farsça

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "ilan"

Zeynep Korkmaz, Türkiye Türkçesinin Temeli Oğuz Türkçesinin Gelişimi, TDK Yayınları, ISBN 978-975-16-2559-5, Ankara: TDK, 2013, sayfa: 167

Çeviriler

• Arapça: إعلان‏‎ (ar)
• İngilizce: ad (en)

• Türkmence: bildiriş (tk)

Azerice

Ad

ilan

1. (sürüngenler, yılanlar) yılan, yerdegezen

Çağatayca

Ad

1. mâ mânâsında dir
2. moğulce çiker
3. sal-i türkan dayresinin altıncısı

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.