ilan

Türkçe

Ad

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	ilan	ilanlar
Belirtme (-i)	ilanı	ilanları
Yönelme (-e)	ilana	ilanlara
Bulunma (-de)	ilanda	ilanlarda
Çıkma (-den)	ilandan	ilanlardan
Tamlayan	ilanın	ilanların

ilan -nı

Anlamlar

[1] Duyuru, beyan

[2] Açıkça bildirme, açıkça duyurma

[3] [[{{{2}}}#Şablon:dil:halk ağzı|{{{2}}}]] ^{[[:halk ağzı:{{{2}}}|(halk ağzı)]]} (Iğdır, Kars, Van, Bitlis, Kıbrıs, Isparta, Denizli, Mersin, Antalya) (Erzurum, Şanlıurfa, Elazığ, Bitlis, Kıbrıs, Isparta, Denizli, Mersin, Antalya, Kırşehir) yılan

[4] [[{{{2}}}#Şablon:dil:halk ağzı|{{{2}}}]] ^{[[:halk ağzı:{{{2}}}|(halk ağzı)]]} (Kırşehir) Leğen.

Köken

[1] (Arapça) i:lân

[3] (Türkçe)

[4] (Farsça)

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "ilan"

Zeynep Korkmaz, Türkiye Türkçesinin Temeli Oğuz Türkçesinin Gelişimi, TDK Yayınları, ISBN 978-975-16-2559-5, Ankara: TDK, 2013, sayfa: 167

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Arapça: إعلان (ar) İngilizce: ad (en)

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Türkmence: bildiriş (tk)

Azerice

Ad

Anlamlar

[1] [[{{{2}}}#Şablon:dil:yılanlar|{{{2}}}]] ^{[[:yılanlar:{{{2}}}|(yılanlar)]]} yılan, yerdegezen

Çağatayca

Ad

Anlamlar

[1] mâ mânâsında dir

[2] moğulce çiker

[3] sal-i türkan dayresinin altıncısı

Kaynaklar

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.