özne

Türkçe

Ad

özne (belirtme hâli özneyi, çoğulu özneler)

1. (dil bilimi) cümlede bildirilen işi yapan, yüklemin bildirdiği durumu üzerine alan kimse veya şey, fail, süje

   Çocuk uyudu.

   Çocuk henüz küçüktür cümlelerinde çocuk sözü öznedir.

2. (felsefe) felsefe bilinci, sezgisi, düş gücü olan, bazı filozoflara göre de dış dünyaya karşıt olan birey

Çeviriler

• Almanca: Subjekt (de) n
• Arnavutça: [Girdi?]tpos
• Azerice: subyekt (az)
• Estonca: [Girdi?]tpos
• Fince: subjekti (fi)
• Fransızca: sujet (fr) e, sujet (fr) e
• Hollandaca: [Girdi?]tpos
• İngilizce: subject (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos
• İsviçre Almancası: Subjekt (de) n, Subjekt (de) n
• İtalyanca: materia (it)

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Rusça: субъект (ru) (subʺyekt)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "özne"