özne

Türkçe

Ad

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	özne	özneler
Belirtme (-i)	özneyi	özneleri
Yönelme (-e)	özneye	öznelere
Bulunma (-de)	öznede	öznelerde
Çıkma (-den)	özneden	öznelerden
Tamlayan	öznenin	öznelerin

özne -si

Anlamlar

[1] (dil bilimi) cümlede bildirilen işi yapan, yüklemin bildirdiği durumu üzerine alan kimse veya şey, fail, süje

Çocuk uyudu.

Çocuk henüz küçüktür cümlelerinde çocuk sözü öznedir.

[2] (felsefe) felsefe bilinci, sezgisi, düş gücü olan, bazı filozoflara göre de dış dünyaya karşıt olan birey

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "özne"

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Azerice: subyekt (az)

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Almanca: [1] Subjekt (de) cinssiz, [2] Subjekt (de) cinssiz Fince: [1] subjekti (fi), [2] subjekti (fi) Fransızca: [1] sujet (fr) eril, [2] sujet (fr) eril İngilizce: [1] subject (en), [2] subject (en) İsviçre Almancası: [1] Subjekt (de) cinssiz, [2] Subjekt (de) cinssiz İtalyanca: [1] materia (it)