özne

Türkçe

Anlamlar

[1] (dil bilimi) cümlede bildirilen işi yapan, yüklemin bildirdiği durumu üzerine alan kimse veya şey, fail, süje

Çocuk uyudu.

Çocuk henüz küçüktür cümlelerinde çocuk sözü öznedir.

[2] (felsefe) felsefe bilinci, sezgisi, düş gücü olan, bazı filozoflara göre de dış dünyaya karşıt olan birey

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Azerice: mübtəda (az)

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Almanca: [1] Subjekt (de) cinsiyetsiz, [2] Subjekt (de) cinsiyetsiz Çekçe: [1] [[#Çekçe|]] (cs), [2] [[#Çekçe|]] (cs) Danca: [1] [[#Danca|]] (da), [2] [[#Danca|]] (da) Fince: [1] subjekti (fi), [2] subjekti (fi) Fransızca: [1] sujet (fr) {{m]], [2] sujet (fr) eril İngilizce: [1] subject (en), [2] subject (en) İspanyolca: [1] [[#İspanyolca|]] (es), [2] [[#İspanyolca|]] (es) İsveççe: [1] subjekt (sv), [2] [[#İsveççe|]] (sv) İtalyanca: [1] materia (it), [2] [[#İtalyanca|]] (it) Kürtçe: [1] [[#Kürtçe|]] (ku), [2] [[#Kürtçe|]] (ku) Macarca: [1] [[#Macarca|]] (hu), [2] [[#Macarca|]] (hu) Yunanca: [1] [[#Yunanca|]] (el), [2] [[#Yunanca|]] (el)