özne
Türkçe[değiştir]
Ad[değiştir]
özne (belirtme hâli özneyi, çoğulu özneler) -si
- (dil bilimi) cümlede bildirilen işi yapan, yüklemin bildirdiği durumu üzerine alan kimse veya şey, fail, süje
- Çocuk uyudu.
- Çocuk henüz küçüktür cümlelerinde çocuk sözü öznedir.
- (felsefe) felsefe bilinci, sezgisi, düş gücü olan, bazı filozoflara göre de dış dünyaya karşıt olan birey
Üst kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "özne" maddesi