örtmek

Ayrıca bakınız: ötmek

Türkçe

Söyleniş

IPA: /øɾtˈmec/

Heceleme

Heceleme: ört·mek

Eylem

örtmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi örter) -er}}

1. korumak, görünmez duruma getirmek veya gizlemek için üstüne bir şey koymak

   Kadın bebeğini itina ile yatırdı, yüzünü örttü. - A. Gündüz

2. kapamak

   Perihan kızdı, gidip piyanonun kapağını örttü. - P. Safa

3. kaplamak

   Sarmaşıklar duvarları örtmüş.

4. kötü bir durumu belli etmemek, gizlemek, saklamak

   Birinin suçunu örtmek.

Çeviriler

• Almanca: verdecken (de); zudecken (de); einhüllen (de), überziehen (de); verheimlichen (de)
• Fince: peittää (fi)
• İngilizce: en[1] to cover up (en); [2] to robe (en); [3] to shroud (en), to wrap (en); [4] to shield (en)

• Sorbca:

Türk lehçeleri

• Azerice: örtmək (az)
• Eski Türkçe: eşümek (tr)
• Karaçay Balkarca: cab (krc)

• Türkmence: örtmek (tk), ýapmak (tk)

Örnekler

[1] Kadın bebeğini itina ile yatırdı, yüzünü örttü. - A. Gündüz

[2] Perihan kızdı, gidip piyanonun kapağını örttü. - P. Safa

[3] Sarmaşıklar duvarları örtmüş.

[4] Birinin suçunu örtmek suçtur.

Türetilmiş kavramlar

[*] örtülmek, örtünmek, örttürmek

Köken

Türkçe örtme + -k

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "örtmek"

Türkmence

Eylem

[1] örtmek

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

Eski Türkçe

Eylem

[1] örtmek

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "örtmek"