adıl

Ayrıca bakınız: adil

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): aˈdɯl

Heceleme: a‧dıl

Ad

adıl (belirtme hâli adılı, çoğulu adıllar) -lı

Zamir hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (dil bilimi) belirsizlik, dönüşlülük, işaret, sual ve şahıs kavramları vererek varlıkların yerini tutan sözcük, zamir

   Onu ya insana verilen özel adla ya da adın yerini tutan bir adılla gösterir. - A. Erhat

Çekimleme

adıl adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		adıl	adıllar
belirtme		adılı	adılları
yönelme		adıla	adıllara
bulunma		adılda	adıllarda
ayrılma		adıldan	adıllardan
tamlayan		adılın	adılların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	adılım	adıllarım
	belirtme	adılımı	adıllarımı
	yönelme	adılıma	adıllarıma
	bulunma	adılımda	adıllarımda
	ayrılma	adılımdan	adıllarımdan
	tamlayan	adılımın	adıllarımın
2. tekil	yalın	adılın	adılların
	belirtme	adılını	adıllarını
	yönelme	adılına	adıllarına
	bulunma	adılında	adıllarında
	ayrılma	adılından	adıllarından
	tamlayan	adılının	adıllarının
3. tekil	yalın	adılı	adılları
	belirtme	adılıyı	adıllarını
	yönelme	adılıya	adıllarına
	bulunma	adılıda	adıllarında
	ayrılma	adılıdan	adıllarından
	tamlayan	adılının	adıllarının
1. çoğul	yalın	adılımız	adıllarımız
	belirtme	adılımızı	adıllarımızı
	yönelme	adılımıza	adıllarımıza
	bulunma	adılımızda	adıllarımızda
	ayrılma	adılımızdan	adıllarımızdan
	tamlayan	adılımızın	adıllarımızın
2. çoğul	yalın	adılınız	adıllarınız
	belirtme	adılınızı	adıllarınızı
	yönelme	adılınıza	adıllarınıza
	bulunma	adılınızda	adıllarınızda
	ayrılma	adılınızdan	adıllarınızdan
	tamlayan	adılınızın	adıllarınızın
3. çoğul	yalın	adılı adılları
	belirtme	adılıyı adıllarını
	yönelme	adılıya adıllarına
	bulunma	adılıda adıllarında
	ayrılma	adılıdan adıllarından
	tamlayan	adılının adıllarının

Üst kavramlar

• söz türleri
• kelime türleri

Yan kavramlar

• ad
• bağlaç
• belirteç
• eylem
• ilgeç
• ön ad
• ünlem

Alt kavramlar

• belgisiz adıl
• belirtili adıl
• belirtisiz adıl
• dönüşlü adıl
• gösterme adılı
• iyelik adılı
• kişi adılı
• soru adılı

Türetilmiş kavramlar

• adılca
• adılcı
• adılcık
• adılken
• adılla
• adıllaşma
• adıllı
• adılsa
• adılsı
• adılsız

Çeviriler

dil biliminde bir söz türü

• Afrikanca: voornaamwoord (af)
• Almanca: Fürwort (de) n, Pronomen (de) n
• Arapça: ضَمِير‎ (ar) e (ḍamīr)
• Arnavutça: përemri (sq)
• Asturyasça: pronome (ast) e
• Azerice: əvəzlik (az)
• Başkurtça: алмаш (ba) (almaş)
• Bulgarca: местоимение (bg) (mestoimenie)
• Çekçe: pronomen (cs), zájmeno (cs)
• Çince: 代詞 (zh)
• Danca: stedord (da), pronomen (da)
• Endonezce: kata ganti (id)
• Ermenice: դերանուն (hy) (deranun)
• Esperanto: pronomo (eo)
• Estonca: asesõna (et), pronoomen (et)
• Faroe dili: fornavn (fo)
• Farsça: ضمیر‎ (fa) (zamir), پیشنام‎ (fa) (pishnam)
• Fince: asemosana (fi), pronomini (fi)
• Fransızca: pronom (fr) e
• Frizce: foarnamwurd (fy)
• Galiçyaca: pronome (gl) e
• Gürcüce: ნაცვალსახელი (ka) (nacvalsaxeli)
• Hollandaca: voornaamwoord (nl)
• İngilizce: pronoun (en)
• İnterlingua: pronomine (ia)
• İspanyolca: pronombre (es) e
• İsveççe: pronomen (sv) n
• İsviçre Almancası: Pronomen (als) n
• İtalyanca: pronome (it)
• İzlandaca: fornafn (is) n
• Japonca: 代名詞 (ja) [daimeishí], だいめいし (ja)
• Katalanca: pronom (ca)
• Kırım Tatarca: zamir (crh)
• Korece: 대명사 (ko) (daemyeongsa)
• Kürtçe: cînav (ku) d, pronav (ku), zemîr (ku) e
• Latince: pronomen (lt)
• Lehçe: zaimek (pl) e
• Letonca: vietniekvārds (lv)
• Macarca: névmás (hu)
• Maltaca: pronom (mt)
• Norveççe: pronomen (no) n
• Papiamentu dili: pronòmber (pap)
• Portekizce: pronome (pt)
• Rumence: pronume (ro)
• Rusça: местоимение (ru) n (mestoiménije)
• Sırp-Hırvatça: zamjenica (sh) d
• Slovence: zaimek (sl)
• Tayca: สรรพนาม (th) (sàp-pá-naam)
• Türkmence: çalyşma (tk)
• Ukraynaca: займенник (uk) (zajmennyk)
• Modern Yunanca: αντωνυμία (el) d (antonymía) [andonimía]
• Zazaca: zamir (diq)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "adıl"