adıl

Ayrıca bakınız: adil

Türkçe

Köken

ad + -ıl

Söyleniş

• IPA: /aˈdɯl/
• Heceleme: a·dıl

Ad

adıl (belirtme hâli adılı, çoğulu adıllar)

1. (adıllar, dil bilimi) belirsizlik, dönüşlülük, işaret, sual ve şahıs kavramları vererek varlıkların yerini tutan sözcük.

   Onu ya insana verilen özel adla ya da adın yerini tutan bir adılla gösterir. - A. Erhat

Eş anlamlılar

• zamir

Çekimleme

adıl adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	adıl	adıllar
belirtme	adılı	adılları
yönelme	adıla	adıllara
bulunma	adılda	adıllarda
ayrılma	adıldan	adıllardan
tamlayan	adılın	adılların

Çeviriler

dil biliminde bir söz türü

• Almanca: Fürwort (de) n, Pronomen (de) n
• Arapça: ضَمِير‏‎ (ar) e (ḍamīr)
• Arnavutça: përemri (sq)
• Azerice: əvəzlik (az)
• Başkurtça: алмаш (ba) (almaš)
• Boşnakça: zamjenica (bs)
• Bulgarca: местоимение (bg) (mestoimenie)
• Çekçe: pronomen (cs), zájmeno (cs)
• Çince: 代詞 (zh)
• Danca: stedord (da), pronomen (da)
• Endonezce: kata ganti (id)
• Ermenice: դերանուն (hy) (deranun)
• Esperanto: pronomo (eo)
• Estonca: asesõna (et), pronoomen (et)
• Faroe dili: fornavn (fo)
• Farsça: ضمیر‏‎ (fa) (zamir), پیشنام‏‎ (fa) (pishnam)
• Fince: asemosana (fi), pronomini (fi)
• Fransızca: pronom (fr) e
• Frizce: foarnamwurd (fy)
• Gürcüce: ნაცვალსახელი (ka) (nacvalsaxeli)
• Hollandaca: voornaamwoord (nl)
• İngilizce: pronoun (en)
• İnterlingua: pronomine (ia)
• İspanyolca: pronombre (es)
• İsveççe: pronomen (sv) n
• İsviçre Almancası: Pronomen (als) n
• İtalyanca: pronome (it)

• İzlandaca: fornafn (is)
• Japonca: 代名詞 (ja) (daimeishí)
• Katalanca: pronom (ca)
• Kırım Tatarca: zamir (crh)
• Latince: pronomen (lt)
• Lehçe: zaimek (pl) e
• Letonca: vietniekvārds (lv)
• Macarca: névmás (hu)
• Norveççe: pronomen (no) n
• Papiamentu dili: pronòmber (no)
• Portekizce: pronome (pt)
• Rumence: pronume (ro)
• Rusça: местоимение (ru) n (mestoiménije)
• Sırpça: zamenica (sr)
• Slovence: zaimek (sl)
• Türkmence: çalyşma (tk)
• Ukraynaca: займенник (uk) (zajmennyk)
• Yunanca

  Modern Yunanca: αντωνυμία (el) (antonymía)

• Zazaca: zamir (diq)

Üst kavramlar

• söz türleri
• kelime türleri

Yan kavramlar

• ad
• bağlaç
• belirteç
• eylem
• ilgeç
• ön ad
• ünlem

Alt kavramlar

• belgisiz adıl
• belirtili adıl
• belirtisiz adıl
• dönüşlü adıl
• gösterme adılı
• iyelik adılı
• kişi adılı
• soru adılı

Türetilmiş kavramlar

• adılca
• adılcı
• adılcık
• adılken
• adılla
• adıllaşma
• adıllı
• adılsa
• adılsı
• adılsız

Ek okumalar

• 

  Zamir hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "adıl"