edat

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): eˈdat

. Heceleme: e‧dat

Köken

Osmanlı Türkçesi ادات‎, Arapça أَدَاة‎ (ʾedāh).

Ad

edat (belirtme hâli edatı, çoğulu edatlar)

1. (dil bilimi) tek başına anlamı olmayan, sonuna geldiği sözle cümledeki diğer sözcükler arasında ilişki kuran sözcük, ilgeç

Çekimleme

edat adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		edat	edatlar
belirtme		edatı	edatları
yönelme		edata	edatlara
bulunma		edatta	edatlarda
ayrılma		edattan	edatlardan
tamlayan		edatın	edatların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	edatım	edatlarım
	belirtme	edatımı	edatlarımı
	yönelme	edatıma	edatlarıma
	bulunma	edatımda	edatlarımda
	ayrılma	edatımdan	edatlarımdan
	tamlayan	edatımın	edatlarımın
2. tekil	yalın	edatın	edatların
	belirtme	edatını	edatlarını
	yönelme	edatına	edatlarına
	bulunma	edatında	edatlarında
	ayrılma	edatından	edatlarından
	tamlayan	edatının	edatlarının
3. tekil	yalın	edatı	edatları
	belirtme	edatını	edatlarını
	yönelme	edatına	edatlarına
	bulunma	edatında	edatlarında
	ayrılma	edatından	edatlarından
	tamlayan	edatının	edatlarının
1. çoğul	yalın	edatımız	edatlarımız
	belirtme	edatımızı	edatlarımızı
	yönelme	edatımıza	edatlarımıza
	bulunma	edatımızda	edatlarımızda
	ayrılma	edatımızdan	edatlarımızdan
	tamlayan	edatımızın	edatlarımızın
2. çoğul	yalın	edatınız	edatlarınız
	belirtme	edatınızı	edatlarınızı
	yönelme	edatınıza	edatlarınıza
	bulunma	edatınızda	edatlarınızda
	ayrılma	edatınızdan	edatlarınızdan
	tamlayan	edatınızın	edatlarınızın
3. çoğul	yalın	edatı edatları
	belirtme	edatını edatlarını
	yönelme	edatına edatlarına
	bulunma	edatında edatlarında
	ayrılma	edatından edatlarından
	tamlayan	edatının edatlarının

Eş anlamlılar

• ilgeç

Çeviriler

dil bilimde söz türü — bakınız ilgeç

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "edat" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de edat