yaban
Görünüm
Türkçe
[değiştir]Ad
[değiştir]yaban (belirtme hâli yabanı, çoğulu yabanlar)
- [1] (coğrafya) insan yaşamayan ıssız yer
- [2] kendi kendine yetişen bitki
- Yaban sarımsağı.
- [3] aile ocağından uzak olan yer
- Az değildir varmadan senin gibi yurduna. Post verenler yabanın hayduduna, kurduna. - F. N. Çamlıbel
- [4] yabancı, el, yerli halktan olmayan kimse
- Yerliler bize yaban derler ve aramıza katılmazlardı. - F. R. Atay
Köken
[değiştir]Deyimler
[değiştir]Kaynakça
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "yaban" maddesi
Çeviriler
[değiştir]Ön ad
[değiştir]yaban (karşılaştırma daha yaban, üstünlük en yaban)
- [1] vahşi olan, evcil olmayan canlı
- Yaban keçisi. Yaban kedisi.
- [2] ıssız
- Yalnız, yaban ormanda yaşayan yerliler bu zehrin ilacını bilirler. - F. R. Atay
Çeviriler
[değiştir]Çağatayca
[değiştir]Ad
[değiştir]- [1] biyaban, taşra, harc, sahra, yat adam, hamun
- [2] yogan aş
Gagavuzca
[değiştir]Ad
[değiştir]yaban
- [1] yaban
Köken
[değiştir]- [1] Farsça yâbân
Kaynakça
[değiştir]- Etymological Dictionaries - Andras Rajki