evcil
Türkçe[değiştir]
Ön ad[değiştir]
evcil (karşılaştırma daha evcil, üstünlük en evcil)
- eve ve insana alışmış, kendisinden yararlanabilen (hayvan), ehlî, yabanî karşıtı
- Ham ağaçları evcile çeviririm, aşı yapmayı bilirim, budamayı bilirim. - N. Araz
- yerli
- Bunları kimi kez öteki türlerden özellikle toplumsal ve evcil dramlardan ayırmak kolay değildir. - M. And
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "evcil" maddesi