evcil
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Ön ad[düzenle]
evcil (karşılaştırma daha evcil, üstünlük en evcil)
- eve ve insana alışmış, kendisinden yararlanabilen, ehlî, yabanî karşıtı
- Ham ağaçları evcile çeviririm, aşı yapmayı bilirim, budamayı bilirim. - N. Araz
- yerli
- Bunları kimi kez öteki türlerden özellikle toplumsal ve evcil dramlardan ayırmak kolay değildir. - M. And
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumuna göre "evcil" maddesi