usul
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
usul (belirtme hâli usulu, çoğulu usullar)
- kökler, asıllar
- (hukuk, aile) bir kimsenin ana, baba, dede ve nineleri
- bir amaca erişmek için izlenen düzenli yol, tutulan yol, yöntem, tarz
- Kendine baktırmak için güzel usul doğrusu. - H. Taner
- bilimde belli bir sonuca erişmek için, belli ilke ve kurallara göre izlenen yol, metot
- (hukuk) bir yasama veya idare işleminin hazırlanması, yapılması veya yürürlüğe konması sırasında uyulması gereken hükümler ve izlenecek yollar
- (müzik) klasik Türk müziğinde tempo
- Kendilerine nota, usul filan öğretilecek olursa bunlardan çok şey beklenebilir. - O. C. Kaygılı
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Açıklamalar[değiştir]
- Zaman zaman yöntem anlamında da kullanılsa da bu yanlıştır. Zira "yöntem" anlamına gelen kelime "usul" değil "usûl"dür.
Belirteç[değiştir]
usul
- alçak sesle
- Ala gözlü benli dilber. - Karacaoğlan
- Usul söyle söz ederler - Karacaoğlan
- yavaş bir biçimde
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "usul" maddesi
Gagavuzca[değiştir]
Ad[değiştir]
usul
- [1] usul
Köken[değiştir]
- [1] Arapça
Kaynakça[değiştir]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki