ten

Ayrıca bakınız: tên, -ten

Türkçe

ten hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

[1] Ten

Köken

Farsça

Ad

ten (belirtme hâli teni, çoğulu tenler)

1. (anatomi) insan vücudunun dış yüzü, cilt
2. (anatomi) vücut

Çeviriler

insan vücudunun dış yüzü

• Almanca: Haut (de) d
• Azerice: cild (az), dəri (az)
• Baskça: azal (eu)
• Bulgarca: кожа (bg) (koža)
• Çağatayca: ten‎ (chg)
• Çince: 皮肤 (zh)
• Danca: hud (da), skind (da)
• Felemenkçe: huid (nl)
• Fince: iho (fi), ruumis (fi)
• Fransızca: peau (fr)
• Gagavuzca: ten (gag)
• İngilizce: skin (en)
• İspanyolca: piel (es)
• İsveççe: hud (sv)
• İtalyanca: pelle (it)
• İzlandaca: húð (is)
• Katalanca: pell (ca) d
• Macarca: bőr (hu)
• Osmanlı Türkçesi: cild (ota)
• Portekizce: pele (pt)
• Rumence: piele (ro)
• Rusça: кожа (ru) (koja)
• Sırp-Hırvatça: koža (sh)
• Tagalogca: balat (tl)
• Türkmence: ten (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ten" maddesi

Çağatayca

Ad

1. sesle akar su
2. (anatomi) cilt, deri, ten

Gagavuzca

Köken

Farsça tan

Ad

ten

1. (anatomi) cilt, deri, ten

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

İngilizce

Söyleniş

Dinle (ABD aksanı).

• (BK) IPA: /tɛn/, [tʰɛn]

Köken

(Ana Hint-Avrupa dili): *déḱm̥t → (Proto-Cermence): *tehun → (Eski İngilizce): tīen → (Orta İngilizce): ten, tene

Sayı adı

ten

1. on

İskoç İngilizcesi

Sayı adı

ten

1. on

Lehçe

Adıl

ten

1. bu

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Türkmence

Ad

ten

1. (anatomi) cilt, deri, ten

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

Zazaca

Ad

ten

1. kişi
2. kimse