İçeriğe atla

sim

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: SIM

Türkçe

[değiştir]

Köken

[değiştir]
Osmanlı Türkçesi سيم‎ sözcüğünden, o da Arapça سِيمْ(sīm)

Söyleniş

[değiştir]

sim (belirtme hâli simi, çoğulu simler)

  1. el, kol, yüzle yapılan davranış, işaret
    Simle konuştum. — [[w:tr:[Derleme Sözlüğü, c: 10] - Adana|[Derleme Sözlüğü, c: 10] - Adana]]
  2. gümüş
    Çekyatlar neredeyse hiç kullanılmamış, bej renkte, kenarları siyah ve simle süslenmiş.
  3. Genellikle işlemelerde kullanılan, gümüş görünüşünde ve parlaklığında olan iplik v.s.

Çekimleme

[değiştir]

Üst kavramlar

[değiştir]

Türetilmiş kavramlar

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Ön ad

[değiştir]

sim (karşılaştırma daha sim, üstünlük en sim)

  1. gümüş rengi
    Koltuğun koyu renkli kenarları simli.

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Ek okumalar

[değiştir]
  • Vikipedi'de sim

Portekizce

[değiştir]

İlgeç

[değiştir]

sim

  1. evet

Kaynakça

[değiştir]
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.