oyuk

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

[değiştir]

oyuk (belirtme hâli oyuğu, çoğulu oyuklar)

  1. oyulmuş, içi boş ve çukur olan yer
    Birbirine karışmış nal oyuklarından gündüz beş on kişilik bir devriyenin geçip gittiği anlaşılıyordu. -F. R. Atay

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Çağatayca[değiştir]

[değiştir]

[1] oyulmuş, şikaf

Eski Türkçe[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

[değiştir]

[1] hayal
[2] belge
[3] bostan höyügü

Kaynakça[değiştir]

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.