dilsiz
Türkçe[değiştir]
Heceleme[değiştir]
- Heceleme: dil‧siz
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
dilsiz (belirtme hâli dilsizi, çoğulu dilsizler) -zi
- (fizyoloji) sarayda hazine, kiler ve seferli koğuşlarında üçer, dörder tane bulunan ve sürekli olarak padişahın kapısında nöbet tutan sağır ve dilsiz kişi, tat
Çeviriler[değiştir]
Ön ad[değiştir]
dilsiz (karşılaştırma daha dilsiz, üstünlük en dilsiz) dilsiz
- konuşma engelli, konuşamayan, ahraz, lâl, belirli nedenlerle başka insanlarla konuşamama durumu
- dili olmama durumu
Söyleniş[değiştir]
Heceleme[değiştir]
- Heceleme: dil‧siz
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Sözcük birliktelikleri[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "dilsiz" maddesi
Türkmence[değiştir]
Ad[değiştir]
dilsiz
Kaynakça[değiştir]
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.
Gagavuzca[değiştir]
Ad[değiştir]
dilsiz