bekâr
Ayrıca bakınız: bekar |
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi بكار (bekâr), Arapça بَكَار (bekār).
Söyleniş[değiştir]
Zıt anlamlılar[değiştir]
Üst kavramlar[değiştir]
Ad[değiştir]
bekâr (belirtme hâli bekârı, çoğulu bekârlar)
- hiç evlenmemiş kişi
- Bekârdı, evlenmeye vakit bulamamıştı. — Ö. Seyfettin
- evli olduğu hâlde ailesinden ayrı, yalnız yaşayan kişi
Çekimleme[değiştir]
bekâr adının çekimi
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
evlenmemiş kimse
Ön ad[değiştir]
bekâr (karşılaştırma daha bekâr, üstünlük en bekâr)
Atasözleri[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
bekâr
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "bekâr" maddesi