sporcu

Türkçe

Köken

spor + -cu

Söyleniş

• Heceleme: spor‧cu

Ad

sporcu (belirtme hâli sporcuyu, çoğulu sporcular)

sporcu -su

1. (meslekler, spor) sporla uğraşan kimse

   Sporcular da birbirlerini sık sık ziyaret etsinler. - N. Hikmet

Üst kavramlar

• insan

Türetilmiş kavramlar

• sporculu, sporculuk, sporcusuz, sporcuyken, sporcuyla, sporcuysa

Çeviriler

sporcu

• Almanca: Sportler (de) e, Sportlerin (de) d
• Azerice: idmançı (az)
• Fince: urheilija (fi)
• Hollandaca: sportman (nl)
• İngilizce: athlete (en), sportsman (en)

• İspanyolca: deportista (es)
• İsveççe: iddrottare (sv), idrottsman (sv), sportsman (sv)
• İtalyanca: sportivo (it)
• Macarca: sportoló (hu)
• Rusça: спортсмен (ru) (sportsmen)
• Tatarca: sportçı (tt)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "sporcu"