kulübe

Türkçe

Ad

kulübe (belirtme hâli kulübeyi, çoğulu kulübeler) kulübe -si

[1] kerpiç, saman veya ağaçtan yapılmış küçük, basit, ilkel ev

[2] bir yeri beklemekle görevli kimsenin içinde bulunduğu küçük barınak

[3] hayvanlar için yapılmış barınak

[4] (mecaz) alçak gönüllülük göstermek amacıyla ev anlamında kullanılan bir söz

Sözcük birliktelikleri

[1] cankurtaran kulübesi, telefon kulübesi

Köken

Farsça kulbe‏‎ (fa)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kulübe"

Türk lehçeleri

• Azerice: köşk (az)

• Türkmence: budka (tk), hütdük (tk)