İçeriğe atla

رد

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: زد

Arapça

[düzenle]

Köken 1

[düzenle]
ر د د (r-d-d).

Söyleniş

[düzenle]

Eylem

[düzenle]

رَدَّ (radde) I, geniş zaman يَرُدُّ‎ (yaruddü)

  1. caydırmak
  2. cevaplamak, yanıtlamak
  3. direnmek
  4. dizginlemek, tutmak (birini مِن (min) bir şeyi)
  5. eski hâline döndürmek
  6. kovmak
  7. reddetmek
  8. (geçişli) dönmek, geri getirmek, geri koymak
    رَدَدْتُ ٱلْمَالَ فِي جَيْبِي. — Parayı cebime geri koydum.
    • M.S. 609–632, Kur'an, 62:8
      قُلۡ إِنَّ ٱلۡمَوۡتَ ٱلَّذِي تَفِرُّونَ مِنۡهُ فَإِنَّهُۥ مُلَٰقِيكُمۡۖ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ.  "De ki: 'Kendisinden kaçtığınız ölüm, muhakkak sizi bulacaktır. Sonra Görünmeyeni ve Görüneni Bilen'e döndürüleceksiniz ve O, size yaptıklarınızı haber verecektir.'"
Çekimleme
[düzenle]
Türevleri
[düzenle]

Köken 2

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]

رَدّ (radd) e (çoğul رُدُود (rudūd))

  1. رَدَّ (radde) eyleminin mastarı (şekil I)
  2. cevaplama, yanıtlama
  3. dönüş, iade
  4. engel
  5. eski hâle dönme
  6. itme
  7. reddetme
Çekimleme
[düzenle]
Türevleri
[düzenle]
Kaynaklar
[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

رَدّ (radd)

  1. kıymetsiz
  2. kötü
  3. kusan
Kaynaklar
[düzenle]

Köken 3

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]

Eylem

[düzenle]

رِدْ (rid)

  1. وَرَدَ (varade) sözcüğünün ikinci şahıs eril tekil etken emir kipi çekimi

Osmanlı Türkçesi

[düzenle]

Köken

[düzenle]

Arapça رَدٌّ (raddün).

Söyleniş

[düzenle]

رد (redd)

  1. inkâr etme
  2. reddetme

Çekimleme

[düzenle]