İçeriğe atla

reddetmek

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]

Osmanlı Türkçesi رد اتمك (red etmek) ifadesinden devralındı. Morfolojik olarak: ret + etmek.

Söyleniş

[düzenle]
  • IPA(anahtar): /ˈɾed.det.mec/
  • Heceleme: red‧det‧mek

Eylem

[düzenle]

reddetmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi reddetir)

  1. aileden olan birini aileden bir kişi olarak saymamak, tanımamak
    Evlatlıktan reddettim, evime koymayacağım. H. E. Adıvar
  2. çürütmek, yalanlamak
    Büyük bir nefretle bu âdî yalanı reddederim. Â. H. Çelebi
  3. verilen veya yapılması istenen bir şeyi geri çevirmek, kabul etmemek
    Kendisine evlenme teklif ettim, reddetti. S. F. Abasıyanık

Çekimleme

[düzenle]

Zıt anlamlılar

[düzenle]

Üst kavramlar

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]