reddetmek

Türkçe

Eylem

reddetmek -der

Zaman	Kişi	Çekimli eylem
		Olumlu	Olumsuz
Belirli geçmiş	ben	reddettim	reddetmedim
	sen	reddettin	reddetmedin
	o	reddetti	reddetmedi
	biz	reddettik	reddetmedik
	siz	reddettiniz	reddetmediniz
	onlar	reddetti	reddetmedi
		reddettiler	reddetmediler
Belirsiz geçmiş	ben	reddetmişim	reddetmemişim
	sen	reddetmişsin	reddetmemişsin
	o	reddetmiş	reddetmemiş
	biz	reddetmişiz	reddetmemişiz
	siz	reddetmişsiniz	reddetmemişsiniz
	onlar	reddetmiş	reddetmemiş
		reddetmişler	reddetmemişler
Geniş zaman	ben	reddetirim	reddetmem
	sen	reddetirsin	reddetmezsin
	o	reddetir	reddetmez
	biz	reddetiriz	reddetmeyiz
	siz	reddetirsiniz	reddetmezsiniz
	onlar	reddetir	reddetmez
		reddetirler	reddetmezler
Şimdiki zaman	ben	reddediyorum	reddetmiyorum
	sen	reddediyorsun	reddetmiyorsun
	o	reddediyor	reddetmiyor
	biz	reddediyoruz	reddetmiyoruz
	siz	reddediyorsunuz	reddetmiyorsunuz
	onlar	reddediyor	reddetmiyor
		reddediyorlar	reddetmiyorlar
Gelecek zaman	ben	reddedeceğim	reddetmeyeceğim
	sen	reddedeceksin	reddetmeyeceksin
	o	reddedecek	reddetmeyecek
	biz	reddedeceğiz	reddetmeyeceğiz
	siz	reddedeceksiniz	reddetmeyeceksiniz
	onlar	reddedecek	reddetmeyecek
		reddedecekler	reddetmeyecekler

Anlamlar

[1] verilen veya yapılması istenen bir şeyi kabul etmemek, geri çevirmek

[2] aileden olan birini aileden bir kişi olarak saymamak, tanımamak

[3] yalanlamak, çürütmek

Söyleniş

/ˈɾeddetmec/

Heceleme

red·det·mek

Çeviriler

• Almanca: [1] ablehnen ^(de), nichtanerkennen ^(de), verleugnen ^(de)
• İngilizce: [1] repudiate ^(en)

Türk lehçeleri

Anlamlar

[1] Kendisine evlenme teklif ettim, reddetti. - S. F. Abasıyanık

[2] Evlatlıktan reddettim, evime koymayacağım. - H. E. Adıvar

[3] Büyük bir nefretle bu âdî yalanı reddederim. - A. H. Çelebi

Türetilmiş kavramlar

[1] reddeden

Köken

(Türkçe) redd + etme

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "reddetmek"