reddetmek

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi رد ایتمك(رد‎ + ایتمك‎, redd + etmek, reddetme + -k).

Söyleniş[değiştir]

  • IPA(anahtar): /ˈɾed.det.mec/
  • Heceleme: red‧det‧mek

Eylem[değiştir]

reddetmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi reddetir)

  1. aileden olan birini aileden bir kişi olarak saymamak, tanımamak
    Evlatlıktan reddettim, evime koymayacağım. — H. E. Adıvar
  2. çürütmek, yalanlamak
    Büyük bir nefretle bu âdî yalanı reddederim. — Â. H. Çelebi
  3. verilen veya yapılması istenen bir şeyi geri çevirmek, kabul etmemek
    Kendisine evlenme teklif ettim, reddetti. — S. F. Abasıyanık

Çekimleme[değiştir]

Zıt anlamlılar[değiştir]

Üst kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]