yaramaz

Türkçe

Ön ad

[1] uygun ve yararlı olmayan, bir işe yaramayan

[2] söz dinlemeyen, uslu durmayan, yasaklanan şeyleri yapmakta ayak direyen, haşarı

Annesine bakabilmek için akşama kadar elliye yakın yaramazın kahrını çekiyordu. - R. N. Güntekin

[3] çapkın

Köken

Türkçe yaramak

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "yaramaz"

Türk lehçeleri

• Azerice: yaramaz (az)
• Karaçay Balkarca: hataçı (krc), hıliçi (krc)

• Kırım Tatarca: cınasır (crh), yaramaz (crh)

Çeviriler

• Almanca: ungültig (de)
• Fince: kelvoton (fi)
• İngilizce: invalid (en), impish (en)

Azerice

Ad

yaramaz

[1] yaramaz

[2] haylaz

Kırım Tatarca

Ad

yaramaz

[1] yaramaz