İçeriğe atla

yarın

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: yârin

Türkçe

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
(fiil; yarın): IPA(anahtar): /ˈja.ɾɯn/
Heceleme: ya‧rın

Köken 1

[düzenle]
yar + -ın

yarın

  1. yar (ad) sözcüğünün çekimi:
    1. tamlayan tekil
    2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil (uçurum, yar)

Köken 2

[düzenle]
yarı + -n

yarın

  1. yarı (ad) sözcüğünün ikinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

Köken 3

[düzenle]

yarın (belirtme hâli yarını, çoğulu yarınlar)

  1. gelecek, ilerideki zaman
    İnsan daima yarını düşünmeli.
  2. (zaman) [[bugün|bugünden sonra gelecek ilk gün

Çeviriler

[düzenle]

Belirteç

[düzenle]

yarın

  1. (zaman) bugünden sonra gelecek ilk gün içinde
    Bin beş yüzü toka edip yarın halıyı çekeceksin. N. F. Kısakürek

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Eylem

[düzenle]

yarın

  1. yarmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci çoğul şahıs olumlu çekimi

Zıt anlamlılar

[düzenle]

Eski Türkçe

[düzenle]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. (zaman) gün
    Tensi men. Yarın keçe altun örgin üze olurupan mengilüyer men. Ança bilingler. Edgü ol. Irk Bitig

Kırım Tatarcası

[düzenle]

yarın

  1. yarın

Belirteç

[düzenle]

yarın

  1. yarın

Kaynakça

[düzenle]
  • Tekin, Talat (2004). Irk Bitig Eski Uygurca Fal Kitabı. Ankara: Öncü Kitap. ISBN 975-7447-11-0.