yarmak

Türkçe

Eylem

yarmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi yarar)

[1] uzunlamasına bölüp ayırmak

Odunu yarmak.

[2] buğday, arpa vb. tahıl tanelerini değirmende kırmak

[3] derin yara açmak

[4] yarık açmak

[5] (tıp) kesip açmak

[6] ortasından, içinden geçmek

Vapurun yardığı sular, iki yanından güya neşelerinden köpüre köpüre Üsküdar'a gidişler, daima eğlenceliydi. - A. Ş. Hisar

Çeviriler

çeviriler

• Tatarca: yaru (tt)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "yarmak" maddesi

Çağatayca

Ad

1. sikke, beyaz para, altun, yamu

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.