İçeriğe atla

yar

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Yar, y ar, 'yar, yâr, yar-, yär-, ƴar, þar

Türkçe

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]

yar (belirtme hâli yarı, çoğulu yarlar)

  1. uçurum
    Aşağıda daimî akislerle seslenen gürültülü, derin yarlar tehlike hissini kalbimizden ayırmıyordu. — H. S. Tanrıöver

Çekimleme

[düzenle]

Atasözleri

[düzenle]

Deyimler

[düzenle]

Kelime birliktelikleri

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Bretonca

[düzenle]

yar

  1. (sülüngiller, tavuksular) tavuk

Kaynakça

[düzenle]
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Çağatayca

[düzenle]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. yarılmış, uçurum, varta, haviye, yer
  2. ceri, refik, dost
  3. mahlut

Gagavuzca

[düzenle]

Köken

[düzenle]

Eski Türkçe

yar

  1. yar

Tatarca

[düzenle]

yar

  1. yaka, kıyı
  2. yar, sevgili
  3. yar, uçurum