yar

Türkçe

Ad

yar (belirtme hâli yarı, çoğulu yarlar)

[1] uçurum

Aşağıda daimî akislerle seslenen gürültülü, derin yarlar tehlike hissini kalbimizden ayırmıyordu. - H. S. Tanrıöver

Atasözleri

Aç yar onda sarpın kurcalanmaz

Ağlamakla yar ele girmez

Ana gibi yar olmaz, Bagdat gibi diyar olmaz

Ayıpsız yar arayan kalır

Baktın yarın yar değil, terkini kalmak az değil

Dut kurusu ile yar sevilmez

Yar, yıkıldığı gün tozar

Deyimler

talihi yar olmak

Çeviriler

• İngilizce: ravine (en)

Çağatayca

Ad

[1] yarılmış, uçurum, varta, haviye, yer

[2] ceri, refik, dost

[3] mahlut

Gagavuzca

Ad

[1] yar

Köken

[1] Eski Türkçe

Tatarca

Ad

[1] yaka, kıyı

[2] yar, sevgili

[3] yar, uçurum

Bretonca

Ad

[1] (sülüngiller, tavuksular) tavuk

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki
• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.