İçeriğe atla

oğul

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Oğul, ogul

Türkçe

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
  • IPA(anahtar): /o.ˈ‿ul/, [o.ˈ‿ʊl]
  • Heceleme: o‧ğul

oğul (belirtme hâli oğlu, çoğulu oğullar)

  1. bâzı kelimelerin anlamını pekiştirmek için kullanılan söz
    Hinoğlu hin.
  2. (aile, primatlar) erkek evlat
    Bir emrihak vâkî olduğu zaman yerimize oğullarımız geçecek. — F. F. Tülbentçi
  3. (arıcılık) bir ana arıyla birlikte kovandan ayrılan, yeni yetişmiş arı topluluğu
    Oğul arısı.

Çekimleme

[değiştir]

Alt kavramlar

[değiştir]

Atasözleri

[değiştir]

Türetilmiş kavramlar

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Ünlem

[değiştir]

oğul

  1. yaşlı kimselerin genç erkeklere söylediği bir seslenme sözü
    Bu su onu da devirir oğul! — S. F. Abasıyanık

Kaynakça

[değiştir]

Azerice

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: o‧ğul

oğul

  1. (aile, primatlar) oğul

Kırım Tatarcası

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: o‧ğul

oğul

  1. (aile, primatlar) oğul

Salarca

[değiştir]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

oğul

  1. (aile, primatlar) oğul

Türkmence

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: o‧ğul

oğul

  1. (aile, primatlar) oğul

Kaynakça

[değiştir]
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.