kurban
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Ad[düzenle]
kurban (belirtme hâli kurbanı, çoğulu kurbanlar)
- [1] (din) dinin buyurduğu veya bir adağı yerine getirmek için kesilen hayvan
- [2] bir ülkü uğrunda feda edilen veya kendini feda eden kimse
- Hava kurbanları.
- [3] bir kazada veya felakette ölen kimse
- Vardar, her sene Üsküp'ten beş on kurban alan bir nehirdi. - Y. K. Beyatlı
- [4] maddi ve manevi bakımdan felakete sürüklenmiş, insani değerlerini yitirmek zorunda kalmış veya bırakılmış kimse
- Benim gibi nice kızlar beyaz kadın ticaretinin kurbanı olmuşlardır. - A. Gündüz
Köken[düzenle]
Deyimler[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumuna göre "kurban" maddesi
Çeviriler[düzenle]
çeviriler
|
Atasözleri[düzenle]
Ünlem[düzenle]
kurban
- [1] içtenliği belirten bir seslenme sözü
- Kurban! Nerede kaldın?
Çağatayca[düzenle]
Ad[düzenle]
Gagavuzca[düzenle]
Ad[düzenle]
kurban
- [1] kurban
Köken[düzenle]
- [1] Arapça qurban
Kaynakça[düzenle]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
Kaynakça[düzenle]
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.