kurban

Türkçe

Ad

kurban (belirtme hâli kurbanı, çoğulu kurbanlar)

[1] (din) dinin buyurduğu veya bir adağı yerine getirmek için kesilen hayvan

[2] bir ülkü uğrunda feda edilen veya kendini feda eden kimse

Hava kurbanları.

[3] bir kazada veya felakette ölen kimse

Vardar, her sene Üsküp'ten beş on kurban alan bir nehirdi. - Y. K. Beyatlı

[4] maddi ve manevi bakımdan felakete sürüklenmiş, insani değerlerini yitirmek zorunda kalmış veya bırakılmış kimse

Benim gibi nice kızlar beyaz kadın ticaretinin kurbanı olmuşlardır. - A. Gündüz

Köken

Arapça

Deyimler

kurban vermek

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kurban"

Türk lehçeleri

• Azerice: qurban (az)
• Gagavuzca: kurban (gag)

• Tatarca: qorban (tt)

Çeviriler

• Almanca: Opfer (de) n
• Çekçe: oběť (cs) d
• Fince: uhri (fi)
• Hollandaca: slachtoffer (nl) e
• İngilizce: sacrifice (en), sacrificial victim (en)
• İspanyolca: sacrificio (es)
• İsveççe: offer (sv)

• Lehçe: ofiara (pl) d
• Rumence: ofrandă (ro) d
• Rusça: жертва (ru) (žertva)

Atasözleri

İtin akılsızı kurban bayramında sılaya gider

Kurban etiyle köpek tavlanmaz

Ünlem

[1] içtenliği belirten bir seslenme sözü

Kurban! Nerede kaldın?

Çağatayca

Ad

[1] keman, kab, kın

Gagavuzca

Ad

[1] kurban

Köken

[1] Arapça qurban

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.