kın

Ayrıca bakınız: kin, kılıf

Türkçe

Ad

kın (belirtme hâli kını, çoğulu kınlar) -nı

[1] Kın

[2] Kın

Vikipedi

kın hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (silahlar) bıçak, kılıç gibi kesici araçı kabı
2. (bitki anatomisi) buğdaygillerde olduğu gibi, yapraklarda sapın bir bölümünü uzunlamasına saran, geniş dış bölüm

Deyimler

kın kanat, kın kanatlı

Çeviriler

çeviriler

• Fince: huotra (fi), korvaketuppi (fi)
• Fransızca: ocréa (fr) d
• İngilizce: sheath (en), scabbard (en), ocrea (en)
• Özbekçe: qin (uz)
• Rusça: ножны (ru) (nojnı), футляр оружия (ru) (futlyar orujiya), кобура (ru) (kobura)
• Türkmence: gyyn (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kın" maddesi

Çağatayca

Ad

1. zarf, kab
2. azab, meşakket

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

1. kın
2. bıçak ve kılıç kını
3. kılıf

Kumanca

Ad

kın

1. ıstırap
2. acı çekme

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.