kopmak

Türkçe

Eylem

kopmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi kopar) kopmak -ar

[1] herhangi bir yerinden ikiye ayrılmak.

Tel koptu. İp koptu.

[2] yerinden ayrılmak

Cezvenin sapı kopmuş. Düğme koptu.

[3] gövdeden ayrılmak

Ağacın dalları fırtınada koptu. Savaşta bacağı kopmuş.

[4] birdenbire gürültülü veya tehlikeli olaylar birdenbire başlamak veya ortaya çıkmak

İçeride feryatlar koptu. - S. F. Abasıyanık

[5] bütün ilişkileri kesilip büsbütün ayrılmak veya uzaklaşmak

Daha on altısında bile değilken en yakın insanından, annesinden koparak çıkıp gitmişti evden. - A. Ümit

[6] kurtulmak

[7] çok ağrımak

Belim kopuyor.

[8] koşmak, hızla gitmek

Deyimler

bacakları kopmak, dananın kuyruğu kopmak, ödü kopmak

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kopmak"

Türk lehçeleri

• Azerice: qopmaq (az)
• Eski Türkçe: kopmak (tr)

• Tatarca: özelü (tt)
• Türkmence: gopmak (tk), üzülmek (tk)

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Eylem

[1] kopmak

[2] gelmek

[3] kalkmak

[4] başlamak

[5] çıkmak

[6] baş kaldırmak