kopmak
Türkçe[değiştir]
Eylem[değiştir]
kopmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi kopar) kopmak -ar
- [1] herhangi bir yerinden ikiye ayrılmak.
- Tel koptu. İp koptu.
- [2] yerinden ayrılmak
- Cezvenin sapı kopmuş. Düğme koptu.
- [3] gövdeden ayrılmak
- Ağacın dalları fırtınada koptu. Savaşta bacağı kopmuş.
- [4] birdenbire gürültülü veya tehlikeli olaylar birdenbire başlamak veya ortaya çıkmak
- İçeride feryatlar koptu. - S. F. Abasıyanık
- [5] bütün ilişkileri kesilip büsbütün ayrılmak veya uzaklaşmak
- Daha on altısında bile değilken en yakın insanından, annesinden koparak çıkıp gitmişti evden. - A. Ümit
- [6] kurtulmak
- [7] çok ağrımak
- Belim kopuyor.
- [8] koşmak, hızla gitmek
Deyimler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "kopmak" maddesi
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Eski Türkçe[değiştir]
Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.
Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:
- Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.