kılıf

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

kılıf (belirtme hâli kılıfı, çoğulu kılıflar)

1. (kaplar) bir şeyi korumak için kendi biçimine göre, çoğunlukla yumuşak bir nesneden yapılmış özel kap

   Bütün vücudu sanki ziftten bir kılıf içine tıkılmış gibi idi. - Y. K. Karaosmanoğlu

2. (mecaz) yolsuz bir işe bulunan sudan gerekçe

Deyimler

dış kılıfı, kitap kılıfı, ok kılıfı

Çeviriler

çeviriler

• Fince: suojus (fi), tuppi (fi)
• İngilizce: sheath (en)
• Rusça: футляр (ru) e (futlyar), чехол (ru) (çehol)
• Tatarca: yapqıç (tt)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kılıf" maddesi