işçi

Ayrıca bakınız: amele

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi ایشجی‎ (işci) sözcüğünden devralındı, morfolojik olarak iş + -çi.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /iʃ.tʃi/

Ad

işçi (belirtme hâli işçiyi, çoğulu işçiler)

1. (meslekler) başkasının yararına bedenini, kafa gücünü veya el becerisini kullanarak ücretle çalışan kişi

   Gazetelere daha ziyade biz işçiler sahiptik." - Hüseyin Cahit Yalçın

2. (böcekler) toplu olarak yaşayan böceklerde üreme yeteneği olmayan, topluluğun lerini gören dişi, işçi arı

Deyimler

işçi arı, işçi sınıfı

Türetilmiş kavramlar

• işçici, işçicik, işçili, işçilik, işçisiz, işçiyken, işçiyle, işçiyse

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Arbeiter (de) e, Arbeiterin (de) d
• Arapça: عامل‎ (ar) e [ʕa:mil]
• Azerice: işçi (az)
• Eski Türkçe: ışçı‎ (otk) (ışçı)
• Fince: työntekijä (fi), työmies (fi), työläinen (fi), työmehiläinen (fi)
• İngilizce: worker (en), workman (en)
• İsveççe: arbetare (sv)
• Macarca: munkás (hu)
• Norveççe: arbeider (no) e
• Tatarca: eşçe (tt)
• Türkmence: iişçi (tk)
• Uygurca: ئىشچى‎ (ug) (işçi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "işçi" maddesi

Atasözleri

• Bin işçi, bir başçı
• İşçi kırk yılda, tüccar kırk günde

Azerice

Ad

işçi

1. işçi

Şorca

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Şorca alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

1. işçi