beceri

Türkçe

Söyleniş

IPA: bed͡ʒeˈri, çoğulu IPA: bed͡ʒeriˈleɾ

Heceleme

Heceleme: be·ce·ri

Ad

beceri (belirtme hâli beceriyi, çoğulu beceriler) -si

1. elinden iş gelme durumu, ustalık, maharet
2. kişinin yatkınlık ve öğrenime bağlı olarak işi başarma ve işlemi amaca uygun olarak sonuçlandırma yeteneği
3. (spor) vücudun yapılması güç alıştırmalara yatkın olması durumu

Çeviriler

• Almanca: Gewandheit (de) d, Fertigkeit (de) d
• Arapça: مهارة‏‎ (ar) d [maha:re]
• Arnavutça: [Girdi?]tpos
• Azerice: məharət (az)
• Estonca: [Girdi?]tpos
• Fince: taito (fi), kädentaito (fi)
• Fransızca: [Girdi?]tpos
• Hollandaca: [Girdi?]tpos
• İngilizce: dexterity (en), skill (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: färdighet (sv)
• İsviçre Almancası: Gewandheit (de)

• Kürtçe: tepiş (ku), huner (ku)
• Norveççe: ferdighet (no)
• Özbekçe: koʻnikma (uz)
• Rusça: способность (ru) (sposobnostʹ), ловкость (ru) (lovkostʹ), умение (ru) (umeniye)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "beceri"