hoş
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi خوش sözcüğünden, Farsça خوش.
Söyleniş[değiştir]
Belirteç[değiştir]
hoş
- beğenilen, duyguları okşayan bir şekilde
- bununla birlikte
- Hoş, benim de evlenmeye pek niyetim yok ya. — H. E. Adıvar
Deyimler[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
hoş
|
Ön ad[değiştir]
hoş (karşılaştırma daha hoş, üstünlük en hoş)
Atasözleri[değiştir]
beğenilen
Çeviriler[değiştir]
beğenilen
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "hoş" maddesi
Gagavuzca[değiştir]
Köken[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: hoş
Ön ad[değiştir]
hoş
Kaynakça[değiştir]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
Karaçay-Balkarca[değiştir]
Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.
Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:
- Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Karaçay-Balkarca alfabesinde yazılmamıştır.
Ad[değiştir]
Türkmence[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: hoş
Ön ad[değiştir]
hoş
Kaynakça[değiştir]
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.
Kategori:
- Osmanlı Türkçesi kökenli Türkçe sözcükler
- Türkçe 1 heceli sözcükler
- Türkçe IPA okunuşu olan sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Türkçe belirteçler
- Türkçe ön adlar
- Farsça kökenli Gagavuzca sözcükler
- Gagavuzca 1 heceli sözcükler
- Gagavuzca sözcükler
- Gagavuzca ön adlar
- Vikisözlük düzenle
- Türkmence 1 heceli sözcükler
- Türkmence sözcükler
- Türkmence ön adlar