hoş

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: HOS, Hos., hos, hös, hős, hoš

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi خوش‎ sözcüğünden, Farsça خوش‎.

Söyleniş[değiştir]

Belirteç[değiştir]

hoş

  1. beğenilen, duyguları okşayan bir şekilde
  2. bununla birlikte
    Hoş, benim de evlenmeye pek niyetim yok ya. — H. E. Adıvar

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Ön ad[değiştir]

hoş (karşılaştırma daha hoş, üstünlük en hoş)

  1. beğenilen, hisleri okşayan, zevk veren
    Hoş bir koku yayılmaya başladı.

Atasözleri[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Farsça خوش‎ sözcüğünden

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: hoş

Ön ad[değiştir]

hoş

  1. hoş

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Karaçay-Balkarca[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

[değiştir]

  1. hoş

Türkmence[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: hoş

Ön ad[değiştir]

hoş

  1. güzel, hoş, iyi
  2. pekiyi, tamam

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.