baba ocağı
Türkçe[değiştir]
Ad[değiştir]
baba ocağı (belirtme hâli baba ocağını, çoğulu baba ocakları) -sı
- babadan, dededen kalma mülk veya bir kişinin içinde doğup büyüdüğü, yaşadığı ev, toprak, yurt, babaevi, baba bucağı, baba yurdu
- On yıl var ayrıyım Kına Dağı'ndan. Baba ocağından, yâr kucağından. - F. N. Çamlıbel
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "baba ocağı" maddesi