adalet
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi عدالت, Arapça عَدَالَة (ʿadāle).
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
adalet (belirtme hâli adaleti, çoğulu adaletler)
- (felsefe) herkese kendine uygun düşeni, kendi hakkı olanı verme
- Germiyan'da Süleyman Şah'ımız adaletle hüküm sürer. — F. F. Tülbentçi
- (hukuk) Kanunlarla sahip olunan hakların herkes tarafından kullanılmasının sağlanması
- Adâlet mülkün temelidir. — Hz. Ömer
- (hukuk, yürütme) hak ve hukuka uygunluk, hakkı gözetme ve bu işi uygulayan, yerine getiren devlet kuruluşları
- Hiçbir kuvvet beni adaletin tecellisi için çalışmaktan menedemeyecektir. — N. Hikmet
- Suçlular adaletin pençesinden kurtulamazlar.
Çekimleme[değiştir]
adalet adının çekimi
Eş anlamlılar[değiştir]
Deyimler[değiştir]
Kelime birliktelikleri[değiştir]
hukuk: kelime birliktelikleri
Çeviriler[değiştir]
kanunlarla herkesin kendi hakkının kullanılmasının sağlanması
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "adalet" maddesi
Ek okumalar[değiştir]
- Vikipedi'de adalet