adalet

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi عدالت‎, Arapça عَدَالَة(ʿadāle).

Söyleniş[değiştir]

  • IPA(anahtar): /a.daː.ˈlɛt/
  • Heceleme: a‧da‧let

[değiştir]

adalet (belirtme hâli adaleti, çoğulu adaletler)

  1. (felsefe) herkese kendine uygun düşeni, kendi hakkı olanı verme
    Germiyan'da Süleyman Şah'ımız adaletle hüküm sürer. — F. F. Tülbentçi
  2. (hukuk) Kanunlarla sahip olunan hakların herkes tarafından kullanılmasının sağlanması
    Adâlet mülkün temelidir. — Hz. Ömer
  3. (hukuk, yürütme) hak ve hukuka uygunluk, hakkı gözetme ve bu işi uygulayan, yerine getiren devlet kuruluşları
    Hiçbir kuvvet beni adaletin tecellisi için çalışmaktan menedemeyecektir. — N. Hikmet
    Suçlular adaletin pençesinden kurtulamazlar.

Çekimleme[değiştir]

Eş anlamlılar[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]