İçeriğe atla

adalet

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Osmanlı Türkçesi عدالت, Arapça عَدَالَة (ʿadāle).

Söyleniş

[düzenle]
  • IPA(anahtar): /a.daː.ˈlɛt/
  • Heceleme: a‧da‧let

adalet (belirtme hâli adaleti, çoğulu adaletler)

  1. (felsefe) herkese kendine uygun düşeni, kendi hakkı olanı verme
    Germiyan'da Süleyman Şah'ımız adaletle hüküm sürer. F. F. Tülbentçi
  2. (hukuk) Kanunlarla sahip olunan hakların herkes tarafından kullanılmasının sağlanması
    Adalet mülkün temelidir. Hz. Ömer
  3. (hukuk, yürütme) hak ve hukuka uygunluk, hakkı gözetme ve bu işi uygulayan, yerine getiren devlet kuruluşları
    Hiçbir kuvvet beni adaletin tecellisi için çalışmaktan menedemeyecektir. N. Hikmet
    Suçlular adaletin pençesinden kurtulamazlar.

Çekimleme

[düzenle]

Eş anlamlılar

[düzenle]

Deyimler

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Ek okumalar

[düzenle]