رفع

Ayrıca bakınız: ر ف ع

Arapça

Köken 1

ر ف ع‎ (r-f-ʿ).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ra.fa.ʕa/

• Ses

  (dosya)

Eylem

رَفَعَ (rafaʿa) I, geniş zaman يَرْفَعُ‎‎ (yarfaʿu)

1. kaldırmak, yükseltmek

   رَفَعَتْ يَدَيْهَا إِلَى السَّمَاءِ — Ellerini semaya doğru kaldırdı.

2. (şapkasını) çıkarmak; havalanmak
3. (uçurtma) uçurmak, (bayrağı) göndere çekmek
4. (ortadan) kaldırmak
5. bitmek, götürmek; kaldırmak
6. dereceyi yükseltmek
7. dikmek, kurmak
8. geliştirmek, yükseltmek

Çekimleme

رَفَعَ

çekimi (biçim-I sahih, mastar رَفْع)

mastar الْمَصْدَر						رَفْع rafʿ
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						رَافِع‎ rāfiʿ
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَرْفُوع‎ marfūʿ
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	رَفَعْتُ‎ rafaʿtü	رَفَعْتَ‎ rafaʿte	رَفَعَ rafaʿa		رَفَعْتُمَا‎ rafaʿtümā	رَفَعَا‎ rafaʿā		رَفَعْنَا‎ rafaʿnā	رَفَعْتُمْ‎ rafaʿtüm	رَفَعُوا‎ rafaʿū
	dişil		رَفَعْتِ‎ rafaʿti	رَفَعَتْ‎ rafaʿat			رَفَعَتَا‎ rafaʿatā			رَفَعْتُنَّ‎ rafaʿtünne	رَفَعْنَ‎ rafaʿne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَرْفَعُ‎ ʾarfaʿu	تَرْفَعُ‎ tarfaʿu	يَرْفَعُ‎ yarfaʿu		تَرْفَعَانِ‎ tarfaʿāni	يَرْفَعَانِ‎ yarfaʿāni		نَرْفَعُ‎ narfaʿu	تَرْفَعُونَ‎ tarfaʿūne	يَرْفَعُونَ‎ yarfaʿūne
	dişil		تَرْفَعِينَ‎ tarfaʿīne	تَرْفَعُ‎ tarfaʿu			تَرْفَعَانِ‎ tarfaʿāni			تَرْفَعْنَ‎ tarfaʿne	يَرْفَعْنَ‎ yarfaʿne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَرْفَعَ‎ ʾarfaʿa	تَرْفَعَ‎ tarfaʿa	يَرْفَعَ‎ yarfaʿa		تَرْفَعَا‎ tarfaʿā	يَرْفَعَا‎ yarfaʿā		نَرْفَعَ‎ narfaʿa	تَرْفَعُوا‎ tarfaʿū	يَرْفَعُوا‎ yarfaʿū
	dişil		تَرْفَعِي‎ tarfaʿī	تَرْفَعَ‎ tarfaʿa			تَرْفَعَا‎ tarfaʿā			تَرْفَعْنَ‎ tarfaʿne	يَرْفَعْنَ‎ yarfaʿne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَرْفَعْ‎ ʾarfaʿ	تَرْفَعْ‎ tarfaʿ	يَرْفَعْ‎ yarfaʿ		تَرْفَعَا‎ tarfaʿā	يَرْفَعَا‎ yarfaʿā		نَرْفَعْ‎ narfaʿ	تَرْفَعُوا‎ tarfaʿū	يَرْفَعُوا‎ yarfaʿū
	dişil		تَرْفَعِي‎ tarfaʿī	تَرْفَعْ‎ tarfaʿ			تَرْفَعَا‎ tarfaʿā			تَرْفَعْنَ‎ tarfaʿne	يَرْفَعْنَ‎ yarfaʿne
emir الْأَمْر	eril		اِرْفَعْ‎ irfaʿ			اِرْفَعَا‎ irfaʿā				اِرْفَعُوا‎ irfaʿū
	dişil		اِرْفَعِي‎ irfaʿī							اِرْفَعْنَ‎ irfaʿne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	رُفِعْتُ‎ rufiʿtü	رُفِعْتَ‎ rufiʿte	رُفِعَ rufiʿa		رُفِعْتُمَا‎ rufiʿtümā	رُفِعَا‎ rufiʿā		رُفِعْنَا‎ rufiʿnā	رُفِعْتُمْ‎ rufiʿtüm	رُفِعُوا‎ rufiʿū
	dişil		رُفِعْتِ‎ rufiʿti	رُفِعَتْ‎ rufiʿat			رُفِعَتَا‎ rufiʿatā			رُفِعْتُنَّ‎ rufiʿtünne	رُفِعْنَ‎ rufiʿne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُرْفَعُ‎ ʾurfaʿu	تُرْفَعُ‎ turfaʿu	يُرْفَعُ‎ yurfaʿu		تُرْفَعَانِ‎ turfaʿāni	يُرْفَعَانِ‎ yurfaʿāni		نُرْفَعُ‎ nurfaʿu	تُرْفَعُونَ‎ turfaʿūne	يُرْفَعُونَ‎ yurfaʿūne
	dişil		تُرْفَعِينَ‎ turfaʿīne	تُرْفَعُ‎ turfaʿu			تُرْفَعَانِ‎ turfaʿāni			تُرْفَعْنَ‎ turfaʿne	يُرْفَعْنَ‎ yurfaʿne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُرْفَعَ‎ ʾurfaʿa	تُرْفَعَ‎ turfaʿa	يُرْفَعَ‎ yurfaʿa		تُرْفَعَا‎ turfaʿā	يُرْفَعَا‎ yurfaʿā		نُرْفَعَ‎ nurfaʿa	تُرْفَعُوا‎ turfaʿū	يُرْفَعُوا‎ yurfaʿū
	dişil		تُرْفَعِي‎ turfaʿī	تُرْفَعَ‎ turfaʿa			تُرْفَعَا‎ turfaʿā			تُرْفَعْنَ‎ turfaʿne	يُرْفَعْنَ‎ yurfaʿne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُرْفَعْ‎ ʾurfaʿ	تُرْفَعْ‎ turfaʿ	يُرْفَعْ‎ yurfaʿ		تُرْفَعَا‎ turfaʿā	يُرْفَعَا‎ yurfaʿā		نُرْفَعْ‎ nurfaʿ	تُرْفَعُوا‎ turfaʿū	يُرْفَعُوا‎ yurfaʿū
	dişil		تُرْفَعِي‎ turfaʿī	تُرْفَعْ‎ turfaʿ			تُرْفَعَا‎ turfaʿā			تُرْفَعْنَ‎ turfaʿne	يُرْفَعْنَ‎ yurfaʿne

Eylem

رَفُعَ (rafuʿa) I, geniş zaman يَرْفُعُ‎‎ (yarfuʿu)

1. (bilhassa itibar, kıymet, yer v.s. açısından) yükselmek
2. incelmek

Çekimleme

رَفَعَ

çekimi (biçim-I sahih, mastar رَفَاعَة)

mastar الْمَصْدَر						رَفَاعَة‎ rafāʿa
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						رَافِع‎ rāfiʿ
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَرْفُوع‎ marfūʿ
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	رَفَعْتُ‎ rafaʿtü	رَفَعْتَ‎ rafaʿte	رَفَعَ rafaʿa		رَفَعْتُمَا‎ rafaʿtümā	رَفَعَا‎ rafaʿā		رَفَعْنَا‎ rafaʿnā	رَفَعْتُمْ‎ rafaʿtüm	رَفَعُوا‎ rafaʿū
	dişil		رَفَعْتِ‎ rafaʿti	رَفَعَتْ‎ rafaʿat			رَفَعَتَا‎ rafaʿatā			رَفَعْتُنَّ‎ rafaʿtünne	رَفَعْنَ‎ rafaʿne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَرْفَعُ‎ ʾarfaʿu	تَرْفَعُ‎ tarfaʿu	يَرْفَعُ‎ yarfaʿu		تَرْفَعَانِ‎ tarfaʿāni	يَرْفَعَانِ‎ yarfaʿāni		نَرْفَعُ‎ narfaʿu	تَرْفَعُونَ‎ tarfaʿūne	يَرْفَعُونَ‎ yarfaʿūne
	dişil		تَرْفَعِينَ‎ tarfaʿīne	تَرْفَعُ‎ tarfaʿu			تَرْفَعَانِ‎ tarfaʿāni			تَرْفَعْنَ‎ tarfaʿne	يَرْفَعْنَ‎ yarfaʿne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَرْفَعَ‎ ʾarfaʿa	تَرْفَعَ‎ tarfaʿa	يَرْفَعَ‎ yarfaʿa		تَرْفَعَا‎ tarfaʿā	يَرْفَعَا‎ yarfaʿā		نَرْفَعَ‎ narfaʿa	تَرْفَعُوا‎ tarfaʿū	يَرْفَعُوا‎ yarfaʿū
	dişil		تَرْفَعِي‎ tarfaʿī	تَرْفَعَ‎ tarfaʿa			تَرْفَعَا‎ tarfaʿā			تَرْفَعْنَ‎ tarfaʿne	يَرْفَعْنَ‎ yarfaʿne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَرْفَعْ‎ ʾarfaʿ	تَرْفَعْ‎ tarfaʿ	يَرْفَعْ‎ yarfaʿ		تَرْفَعَا‎ tarfaʿā	يَرْفَعَا‎ yarfaʿā		نَرْفَعْ‎ narfaʿ	تَرْفَعُوا‎ tarfaʿū	يَرْفَعُوا‎ yarfaʿū
	dişil		تَرْفَعِي‎ tarfaʿī	تَرْفَعْ‎ tarfaʿ			تَرْفَعَا‎ tarfaʿā			تَرْفَعْنَ‎ tarfaʿne	يَرْفَعْنَ‎ yarfaʿne
emir الْأَمْر	eril		اِرْفَعْ‎ irfaʿ			اِرْفَعَا‎ irfaʿā				اِرْفَعُوا‎ irfaʿū
	dişil		اِرْفَعِي‎ irfaʿī							اِرْفَعْنَ‎ irfaʿne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	رُفِعْتُ‎ rufiʿtü	رُفِعْتَ‎ rufiʿte	رُفِعَ rufiʿa		رُفِعْتُمَا‎ rufiʿtümā	رُفِعَا‎ rufiʿā		رُفِعْنَا‎ rufiʿnā	رُفِعْتُمْ‎ rufiʿtüm	رُفِعُوا‎ rufiʿū
	dişil		رُفِعْتِ‎ rufiʿti	رُفِعَتْ‎ rufiʿat			رُفِعَتَا‎ rufiʿatā			رُفِعْتُنَّ‎ rufiʿtünne	رُفِعْنَ‎ rufiʿne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُرْفَعُ‎ ʾurfaʿu	تُرْفَعُ‎ turfaʿu	يُرْفَعُ‎ yurfaʿu		تُرْفَعَانِ‎ turfaʿāni	يُرْفَعَانِ‎ yurfaʿāni		نُرْفَعُ‎ nurfaʿu	تُرْفَعُونَ‎ turfaʿūne	يُرْفَعُونَ‎ yurfaʿūne
	dişil		تُرْفَعِينَ‎ turfaʿīne	تُرْفَعُ‎ turfaʿu			تُرْفَعَانِ‎ turfaʿāni			تُرْفَعْنَ‎ turfaʿne	يُرْفَعْنَ‎ yurfaʿne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُرْفَعَ‎ ʾurfaʿa	تُرْفَعَ‎ turfaʿa	يُرْفَعَ‎ yurfaʿa		تُرْفَعَا‎ turfaʿā	يُرْفَعَا‎ yurfaʿā		نُرْفَعَ‎ nurfaʿa	تُرْفَعُوا‎ turfaʿū	يُرْفَعُوا‎ yurfaʿū
	dişil		تُرْفَعِي‎ turfaʿī	تُرْفَعَ‎ turfaʿa			تُرْفَعَا‎ turfaʿā			تُرْفَعْنَ‎ turfaʿne	يُرْفَعْنَ‎ yurfaʿne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُرْفَعْ‎ ʾurfaʿ	تُرْفَعْ‎ turfaʿ	يُرْفَعْ‎ yurfaʿ		تُرْفَعَا‎ turfaʿā	يُرْفَعَا‎ yurfaʿā		نُرْفَعْ‎ nurfaʿ	تُرْفَعُوا‎ turfaʿū	يُرْفَعُوا‎ yurfaʿū
	dişil		تُرْفَعِي‎ turfaʿī	تُرْفَعْ‎ turfaʿ			تُرْفَعَا‎ turfaʿā			تُرْفَعْنَ‎ turfaʿne	يُرْفَعْنَ‎ yurfaʿne

Köken 2

Eylem

رَفَّعَ (raffaʿa) II, geniş zaman يُرَفِّعُ‎‎ (yuraffiʿu)

1. kaldırmak, yükseltmek
2. kutlamak

Çekimleme

رَفَّعَ

çekimi (biçim-II sahih)

mastar الْمَصْدَر						تَرْفِيع‎ tarfīʿ
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						مُرَفِّع‎ muraffiʿ
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مُرَفَّع‎ muraffaʿ
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	رَفَّعْتُ‎ raffaʿtü	رَفَّعْتَ‎ raffaʿte	رَفَّعَ raffaʿa		رَفَّعْتُمَا‎ raffaʿtümā	رَفَّعَا‎ raffaʿā		رَفَّعْنَا‎ raffaʿnā	رَفَّعْتُمْ‎ raffaʿtüm	رَفَّعُوا‎ raffaʿū
	dişil		رَفَّعْتِ‎ raffaʿti	رَفَّعَتْ‎ raffaʿat			رَفَّعَتَا‎ raffaʿatā			رَفَّعْتُنَّ‎ raffaʿtünne	رَفَّعْنَ‎ raffaʿne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُرَفِّعُ‎ ʾuraffiʿu	تُرَفِّعُ‎ turaffiʿu	يُرَفِّعُ‎ yuraffiʿu		تُرَفِّعَانِ‎ turaffiʿāni	يُرَفِّعَانِ‎ yuraffiʿāni		نُرَفِّعُ‎ nuraffiʿu	تُرَفِّعُونَ‎ turaffiʿūne	يُرَفِّعُونَ‎ yuraffiʿūne
	dişil		تُرَفِّعِينَ‎ turaffiʿīne	تُرَفِّعُ‎ turaffiʿu			تُرَفِّعَانِ‎ turaffiʿāni			تُرَفِّعْنَ‎ turaffiʿne	يُرَفِّعْنَ‎ yuraffiʿne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُرَفِّعَ‎ ʾuraffiʿa	تُرَفِّعَ‎ turaffiʿa	يُرَفِّعَ‎ yuraffiʿa		تُرَفِّعَا‎ turaffiʿā	يُرَفِّعَا‎ yuraffiʿā		نُرَفِّعَ‎ nuraffiʿa	تُرَفِّعُوا‎ turaffiʿū	يُرَفِّعُوا‎ yuraffiʿū
	dişil		تُرَفِّعِي‎ turaffiʿī	تُرَفِّعَ‎ turaffiʿa			تُرَفِّعَا‎ turaffiʿā			تُرَفِّعْنَ‎ turaffiʿne	يُرَفِّعْنَ‎ yuraffiʿne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُرَفِّعْ‎ ʾuraffiʿ	تُرَفِّعْ‎ turaffiʿ	يُرَفِّعْ‎ yuraffiʿ		تُرَفِّعَا‎ turaffiʿā	يُرَفِّعَا‎ yuraffiʿā		نُرَفِّعْ‎ nuraffiʿ	تُرَفِّعُوا‎ turaffiʿū	يُرَفِّعُوا‎ yuraffiʿū
	dişil		تُرَفِّعِي‎ turaffiʿī	تُرَفِّعْ‎ turaffiʿ			تُرَفِّعَا‎ turaffiʿā			تُرَفِّعْنَ‎ turaffiʿne	يُرَفِّعْنَ‎ yuraffiʿne
emir الْأَمْر	eril		رَفِّعْ raffiʿ			رَفِّعَا‎ raffiʿā				رَفِّعُوا‎ raffiʿū
	dişil		رَفِّعِي‎ raffiʿī							رَفِّعْنَ‎ raffiʿne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	رُفِّعْتُ‎ ruffiʿtü	رُفِّعْتَ‎ ruffiʿte	رُفِّعَ ruffiʿa		رُفِّعْتُمَا‎ ruffiʿtümā	رُفِّعَا‎ ruffiʿā		رُفِّعْنَا‎ ruffiʿnā	رُفِّعْتُمْ‎ ruffiʿtüm	رُفِّعُوا‎ ruffiʿū
	dişil		رُفِّعْتِ‎ ruffiʿti	رُفِّعَتْ‎ ruffiʿat			رُفِّعَتَا‎ ruffiʿatā			رُفِّعْتُنَّ‎ ruffiʿtünne	رُفِّعْنَ‎ ruffiʿne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُرَفَّعُ‎ ʾuraffaʿu	تُرَفَّعُ‎ turaffaʿu	يُرَفَّعُ‎ yuraffaʿu		تُرَفَّعَانِ‎ turaffaʿāni	يُرَفَّعَانِ‎ yuraffaʿāni		نُرَفَّعُ‎ nuraffaʿu	تُرَفَّعُونَ‎ turaffaʿūne	يُرَفَّعُونَ‎ yuraffaʿūne
	dişil		تُرَفَّعِينَ‎ turaffaʿīne	تُرَفَّعُ‎ turaffaʿu			تُرَفَّعَانِ‎ turaffaʿāni			تُرَفَّعْنَ‎ turaffaʿne	يُرَفَّعْنَ‎ yuraffaʿne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُرَفَّعَ‎ ʾuraffaʿa	تُرَفَّعَ‎ turaffaʿa	يُرَفَّعَ‎ yuraffaʿa		تُرَفَّعَا‎ turaffaʿā	يُرَفَّعَا‎ yuraffaʿā		نُرَفَّعَ‎ nuraffaʿa	تُرَفَّعُوا‎ turaffaʿū	يُرَفَّعُوا‎ yuraffaʿū
	dişil		تُرَفَّعِي‎ turaffaʿī	تُرَفَّعَ‎ turaffaʿa			تُرَفَّعَا‎ turaffaʿā			تُرَفَّعْنَ‎ turaffaʿne	يُرَفَّعْنَ‎ yuraffaʿne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُرَفَّعْ‎ ʾuraffaʿ	تُرَفَّعْ‎ turaffaʿ	يُرَفَّعْ‎ yuraffaʿ		تُرَفَّعَا‎ turaffaʿā	يُرَفَّعَا‎ yuraffaʿā		نُرَفَّعْ‎ nuraffaʿ	تُرَفَّعُوا‎ turaffaʿū	يُرَفَّعُوا‎ yuraffaʿū
	dişil		تُرَفَّعِي‎ turaffaʿī	تُرَفَّعْ‎ turaffaʿ			تُرَفَّعَا‎ turaffaʿā			تُرَفَّعْنَ‎ turaffaʿne	يُرَفَّعْنَ‎ yuraffaʿne

Köken 3

Ad

رَفْع (rafʿ) e

1. رَفَعَ‎ (rafaʿa) fiilinin mastarı (şekil I)
2. arttırma, yükseltme
3. çare, çözüm
4. dosyalama, gönderim
5. kaldırma
6. lavetme, ortadan kaldırma
7. yükseklik
8. yükseltme
9. (gramer) yalın hâle işaret etmek için son ünsüz harfi u ile telaffuz etmek (bkz. çekim eki) veya haber kipi)

Çekimleme

رَفْع (rafʿ) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	رَفْع rafʿ	الرَّفْع‎ er-rafʿ	رَفْع rafʿ
yalın	رَفْعٌ rafʿun	الرَّفْعُ‎ er-rafʿu	رَفْعُ rafʿu
belirtme	رَفْعًا‎ rafʿan	الرَّفْعَ‎ er-rafʿa	رَفْعَ rafʿa
tamlayan	رَفْعٍ rafʿin	الرَّفْعِ‎ er-rafʿi	رَفْعِ rafʿi

İlgili kavramlar

• (gramer): نَصْب‎ (naṣb), جَرّ‎ (carr)/خَفْض‎ (ḫafḍ), جَزْم‎ (cezm)

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça رَفْع‎ (rafʿ).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈɾefˤ/

Ad

رفع (ref’)

1. giderme
2. kaldırma
3. yüceltme

Çekimleme

رفع‎ (ref) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	رفع‎ ref	رفعلر‎ refler
belirtme	رفعی‎ refi	رفعلری‎ refleri
yönelme	رفعه‎ refe	رفعلره‎ reflere
bulunma	رفعده‎ refte	رفعلرده‎ reflerde
ayrılma	رفعدن‎ reften	رفعلردن‎ reflerden
tamlayan	رفعڭ‎ refin	رفعلرڭ‎ reflerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	رفعم‎ refim	رفعلرم‎ reflerim
2. tekil (senin)	رفعڭ‎ refin	رفعلرڭ‎ reflerin
3. tekil (onun)	رفعی‎ refi	رفعلری‎ refleri
1. çoğul (bizim)	رفعمز‎ refimiz	رفعلرمز‎ reflerimiz
2. çoğul (sizin)	رفعڭز‎ refiniz	رفعلرڭز‎ refleriniz
3. çoğul (onların)	رفعی‎ refi رفعلری‎ refleri