rabıta
Türkçe
[düzenle]Köken
[düzenle]Ad
[düzenle]rabıta (belirtme hâli rabıtayı, çoğulu rabıtalar)
- bağlayan şey, bağ
- Bu dünya öyle bir dünya ki zengin ile fakir arasında kardeşlik rabıtaları bile kalmıyor. - R. N. Güntekin
- iki şeyi birbirine bağlayan ip
- ilgi, ilişki
- Bu rabıtamı sizden gizlemek pek fazla azap veriyor. - P. Safa
- birbirini tutma, tutarlık
- düzen, sıra
- birbirini geçmeli tahtadan bir döşeme türü
- tarikatlarda müridin şeyhi aracılığıyla kalbini Allah'a bağlaması
Alt kavramlar
[düzenle]Çeviriler
[düzenle]Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "rabıta" maddesi