Allah
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Köken[düzenle]
- Osmanlı Türkçesi الله, o da Arapça ﷲ (llāh). (Bir görüşe göre Arapça belirli tanımlık olan el edatı ve tanrı mânâsına gelen ilâh kelimesinin birleşmesiyle ortaya çıkmıştır. Daha çok yabancı yazarların gösterdiği bir temayüle göre Allah lafzı, Câhiliye Devri Arapları’nın putlarından olan el-Lât (اللات) veya Ârâmîce elâhâ (الاها) kelimelerinden alınmıştır.[1] Allah inancı dışındaki inançlara bağlı olanlar, Arapça konuşurken başka başka varlıklar veya putlar için ilâh kelimesini kullanabilmektedir. Allah ise bir özel isim olarak sadece İslâm inancındaki tek ve eşi benzeri olmayan yaratıcıyı ifade etmek üzere kullanılması bakımından ilâh kelimesinden farklıdır.)
Söyleniş[düzenle]
Özel ad[düzenle]
Allah (belirtme hâli Allah'ı)
- (İslâm) İslamiyet'e göre eşi benzeri olmayan tek yaratıcı
- De ki: Allah Ehad'dır. Allah Samet'tir. Hiç kimse ondan doğmamış ve o doğrulmamıştır. Eşi benzeri olmayan ilahtır.[2]
Çekimleme[düzenle]
Allah adının çekimi
| tekil | çoğul | ||
|---|---|---|---|
| yalın | Allah | — | |
| belirtme | Allah'ı | — | |
| yönelme | Allah'a | — | |
| bulunma | Allah'ta | — | |
| ayrılma | Allah'tan | — | |
| tamlayan | Allah'ın | — | |
| iyelik | |||
| tekil | çoğul | ||
| 1. tekil | yalın | Allah'ım | — |
| belirtme | Allah'ımı | — | |
| yönelme | Allah'ıma | — | |
| bulunma | Allah'ımda | — | |
| ayrılma | Allah'ımdan | — | |
| tamlayan | Allah'ımın | — | |
| 2. tekil | yalın | Allah'ın | — |
| belirtme | Allah'ını | — | |
| yönelme | Allah'ına | — | |
| bulunma | Allah'ında | — | |
| ayrılma | Allah'ından | — | |
| tamlayan | Allah'ının | — | |
| 3. tekil | yalın | Allah'ı | — |
| belirtme | Allah'ıyı | — | |
| yönelme | Allah'ıya | — | |
| bulunma | Allah'ıda | — | |
| ayrılma | Allah'ıdan | — | |
| tamlayan | Allah'ının | — | |
| 1. çoğul | yalın | Allah'ımız | — |
| belirtme | Allah'ımızı | — | |
| yönelme | Allah'ımıza | — | |
| bulunma | Allah'ımızda | — | |
| ayrılma | Allah'ımızdan | — | |
| tamlayan | Allah'ımızın | — | |
| 2. çoğul | yalın | Allah'ınız | — |
| belirtme | Allah'ınızı | — | |
| yönelme | Allah'ınıza | — | |
| bulunma | Allah'ınızda | — | |
| ayrılma | Allah'ınızdan | — | |
| tamlayan | Allah'ınızın | — | |
| 3. çoğul | yalın | Allah'ı — | |
| belirtme | Allah'ıyı — | ||
| yönelme | Allah'ıya — | ||
| bulunma | Allah'ıda — | ||
| ayrılma | Allah'ıdan — | ||
| tamlayan | Allah'ının — | ||
Eş anlamlılar[düzenle]
Zıt anlamlılar[düzenle]
Üst kavramlar[düzenle]
Atasözleri[düzenle]
Allah
Deyimler[düzenle]
Allah
Kelime birliktelikleri[düzenle]
Türetilmiş kavramlar[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
Allah
|
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu "Allah" maddesi
Ek okumalar[düzenle]
- Vikipedi'de Allah
Almanca[düzenle]
Köken[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
Özel ad[düzenle]
Allah e (tamlayan hâli Allahs, çoğulu yok)
- (İslâm) Allah
Azerice[düzenle]
Köken[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
- Heceleme: Al‧lah
Özel ad[düzenle]
Allah
İsveççe[düzenle]
Köken[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
- Heceleme: Al‧lah
Özel ad[düzenle]
Allah g
- (İslâm) Allah
Norveççe[düzenle]
Köken[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
- Heceleme: Al‧lah
Özel ad[düzenle]
Allah e
- (İslâm) Allah
Kategori:
- Osmanlı Türkçesi kökenli Türkçe sözcükler
- Türkçe IPA okunuşu olan sözcükler
- Türkçe 2 heceli sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Türkçe özel adlar
- Arapça kökenli Almanca sözcükler
- Almanca IPA okunuşu olan sözcükler
- Almanca 2 heceli sözcükler
- Almanca sözcükler
- Almanca adlar
- Almanca eril adlar
- Almanca sayılamayan adlar
- Arapça kökenli Azerice sözcükler
- Azerice 2 heceli sözcükler
- Azerice sözcükler
- Azerice özel adlar
- Arapça kökenli İsveççe sözcükler
- İsveççe 2 heceli sözcükler
- İsveççe sözcükler
- İsveççe özel adlar
- Arapça kökenli Norveççe sözcükler
- Norveççe 2 heceli sözcükler
- Norveççe sözcükler
- Norveççe özel adlar
- Norveççe eril özel adlar