Allah

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi الله‎ (Allah) sözcüğünden devralındı. Osmanlı Türkçesi sözcük Arapça اَللّٰه‎ (el-lāh) sözcüğünden alıntıdır. (Bir görüşe göre Arapça belirli tanımlık olan el edatı ve tanrı mânâsına gelen ilâh kelimesinin birleşmesiyle ortaya çıkmıştır. Daha çok yabancı yazarların gösterdiği bir temayüle göre Allah lafzı, Câhiliye Devri Arapları’nın putlarından olan el-Lât (اللات) veya Ârâmîce elâhâ (الاها) kelimelerinden alınmıştır. Allah inancı dışındaki inançlara bağlı olanlar, Arapça konuşurken başka başka varlıklar veya putlar için ilâh kelimesini kullanabilmektedir. Allah ise bir özel isim olarak sadece İslâm inancındaki tek ve eşi benzeri olmayan yaratıcıyı ifade etmek üzere kullanılması bakımından ilâh kelimesinden farklıdır.) Esmâu'l-Husnâ olarak bilinen 99 ismin çoğunlukla fail ve mübalağa-ı fail kalıbında olması göz önünde bulundurulduğunda Arapça ulûhiyyet sözünün mübalağa-ı faili olması da muhtemel görünmektedir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /aɫ.ˈɫah/
• Heceleme: Al‧lah

Özel ad

Allah (belirtme hâli Allah'ı)

1. (İslâm) İslamiyet'e göre eşi benzeri olmayan tek yaratıcı

   eş anlamlıları: Hüda, Mevla, Rab, Tanrı

   • M.S. 609–632, Kur'an, 112:1-4
     De ki: "Allah Ehad'dır. Allah Samet'tir. Hiç kimse ondan doğmamış ve o doğrulmamıştır. Eşi benzeri olmayan ilahtır."

Çekimleme

Allah adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		Allah	—
belirtme		Allah'ı	—
yönelme		Allah'a	—
bulunma		Allah'ta	—
ayrılma		Allah'tan	—
tamlayan		Allah'ın	—
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	Allah'ım	—
	belirtme	Allah'ımı	—
	yönelme	Allah'ıma	—
	bulunma	Allah'ımda	—
	ayrılma	Allah'ımdan	—
	tamlayan	Allah'ımın	—
2. tekil	yalın	Allah'ın	—
	belirtme	Allah'ını	—
	yönelme	Allah'ına	—
	bulunma	Allah'ında	—
	ayrılma	Allah'ından	—
	tamlayan	Allah'ının	—
3. tekil	yalın	Allah'ı	—
	belirtme	Allah'ıyı	—
	yönelme	Allah'ıya	—
	bulunma	Allah'ıda	—
	ayrılma	Allah'ıdan	—
	tamlayan	Allah'ının	—
1. çoğul	yalın	Allah'ımız	—
	belirtme	Allah'ımızı	—
	yönelme	Allah'ımıza	—
	bulunma	Allah'ımızda	—
	ayrılma	Allah'ımızdan	—
	tamlayan	Allah'ımızın	—
2. çoğul	yalın	Allah'ınız	—
	belirtme	Allah'ınızı	—
	yönelme	Allah'ınıza	—
	bulunma	Allah'ınızda	—
	ayrılma	Allah'ınızdan	—
	tamlayan	Allah'ınızın	—
3. çoğul	yalın	Allah'ı —
	belirtme	Allah'ıyı —
	yönelme	Allah'ıya —
	bulunma	Allah'ıda —
	ayrılma	Allah'ıdan —
	tamlayan	Allah'ının —

Üst kavramlar

• ilah

Atasözleri

Allah

• Allah balmumu yakana balmumu, yağmumu yakana yağmumu verir
• Allah bilir ama kul da sezer
• Allah dağına göre kar verir
• Allah doğrunun yardımcısıdır
• Allah dokuzda verdiğini sekizde almaz
• Allah fukarayı sevindirmek isterse önce eşeğini yitirtir, sonra buldurur
• Allah gümüş kapıyı kaparsa altın kapıyı açar
• Allah isterse bir kulun işini, mermere geçirir dişini; istemezse işini, muhallebi yerken kırar dişini
• Allah kardeşi kardeş yaratmış, kesesini ayrı yaratmış
• Allah sağ eli sol ele muhtaç etmesin
• Allah son gürlüğü versin
• Allah uçamayan kuşa alçacık dal verir
• Allah'tan ümit kesilmez

Deyimler

Allah

• Allah hakkı için
• Allah korusun
• Allah saklasın
• Allah'ın belası
• Allah'ın hakkı üçtür
• Allah'ın izni, peygamberin kavliyle
• Allah'ını şaşırmak

Kelime birliktelikleri

• Allah'a ısmarladık

Türetilmiş kavramlar

• Allah'ça,
• Allah'ken,
• Allah'la,
• Allah'sa,
• Allahlı,
• Allahsız,
• evelallah,
• inşallah,
• maazallah

Çeviriler

Allah

• Almanca: Allah (de) e
• Arapça: الله‎ (ar) e (el-lāh)
• Azerice: Allah (az)
• Bulgarca: Аллах (bg) (Allah)
• Çince: 阿拉 (zh)
• Fince: Jumala (fi)
• Fransızca: Allah (fr) e
• Gagavuzca: Allah (gag)
• İngilizce: Allah (en)
• İspanyolca: Alá (es) e
• İsveççe: Allah (sv) g
• Japonca: アッラーフ (ja), アッラー (ja)
• Kazakça: Аллах (kk) (Allah), Алла (kk) (Alla)
• Kırgızca: Alla (ky), Alda (ky)
• Korece: 알랗 (ko) (allah)
• Norveççe: Allah (no) e
• Özbekçe: Alloh (uz)
• Peştuca: اللہ‎ (pa)
• Rusça: Аллах (ru) e (Allah)
• Tatarca: Alla (tt)

  Kırım Tatarcası: Alla (crh)

• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: الله‎ (ota)

• Urduca: اللہ‎ (ur)
• Uygurca: ئاللاھ‎ (ug) (allah)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "Allah" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de Allah

Almanca

Köken

Arapça الله‎ (el-lāh)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [ā.lā]
• Heceleme: Al‧lah

Özel ad

Allah e (tamlayan hâli Allahs, çoğulu yok)

1. (İslâm) Allah

Azerice

Köken

Arapça ﷲ‎ (llāh).

Söyleniş

• Heceleme: Al‧lah

Özel ad

Allah

1. (İslâm) Allah, Hak

Gagavuzca

Köken

Arapça ﷲ‎ (llāh).

Söyleniş

• Heceleme: Al‧lah

Özel ad

Allah

1. (İslâm) Allah, Hak

İsveççe

Köken

Arapça ﷲ‎ (llāh).

Söyleniş

• Heceleme: Al‧lah

Özel ad

Allah g

1. (İslâm) Allah

Norveççe

Köken

Arapça ﷲ‎ (llāh).

Söyleniş

• Heceleme: Al‧lah

Özel ad

Allah e

1. (İslâm) Allah