mümin

Ayrıca bakınız: Mümin

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi مؤمن‎, o da Arapça مُؤْمِن‎ (müʾmin) kelimesinden gelmektedir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /myː.ˈmin/, /myˤ.ˈmin/
• Heceleme: mü‧min

Ad

mümin (belirtme hâli mümini, çoğulu müminler)

1. (İslâm) İslâm dinine inanmış olan kimse

Çekimleme

mümin adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		mümin	müminler
belirtme		mümini	müminleri
yönelme		mümine	müminlere
bulunma		müminde	müminlerde
ayrılma		müminden	müminlerden
tamlayan		müminin	müminlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	müminim	müminlerim
	belirtme	müminimi	müminlerimi
	yönelme	müminime	müminlerime
	bulunma	müminimde	müminlerimde
	ayrılma	müminimden	müminlerimden
	tamlayan	müminimin	müminlerimin
2. tekil	yalın	müminin	müminlerin
	belirtme	müminini	müminlerini
	yönelme	müminine	müminlerine
	bulunma	mümininde	müminlerinde
	ayrılma	mümininden	müminlerinden
	tamlayan	mümininin	müminlerinin
3. tekil	yalın	mümini	müminleri
	belirtme	müminini	müminlerini
	yönelme	müminine	müminlerine
	bulunma	mümininde	müminlerinde
	ayrılma	mümininden	müminlerinden
	tamlayan	mümininin	müminlerinin
1. çoğul	yalın	müminimiz	müminlerimiz
	belirtme	müminimizi	müminlerimizi
	yönelme	müminimize	müminlerimize
	bulunma	müminimizde	müminlerimizde
	ayrılma	müminimizden	müminlerimizden
	tamlayan	müminimizin	müminlerimizin
2. çoğul	yalın	mümininiz	müminleriniz
	belirtme	mümininizi	müminlerinizi
	yönelme	mümininize	müminlerinize
	bulunma	mümininizde	müminlerinizde
	ayrılma	mümininizden	müminlerinizden
	tamlayan	mümininizin	müminlerinizin
3. çoğul	yalın	mümini	müminleri
	belirtme	müminini	müminlerini
	yönelme	müminine	müminlerine
	bulunma	mümininde	müminlerinde
	ayrılma	mümininden	müminlerinden
	tamlayan	mümininin	müminlerinin

Dişili

• mümine

Karşıt anlamlılar

• kâfir, münafık

Üst kavramlar

• erkek

Yan kavramlar

• Müslüman

Çeviriler

mümin

• Arapça: مُؤْمِن‎ (ar) e (müʾmin)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: مؤمن‎ (ota)

Ön ad

mümin (karşılaştırma daha mümin, üstünlük en mümin)

1. İslâm dinine inanmış olan