Müslüman

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi مسلمان‎, o da Arapça مُسْلِم‎ (müslim, “teslim olan”) kelimesinden gelir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [mys.ly.ˈman]
• Heceleme: Müs‧lü‧man

Özel ad

Müslüman (belirtme hâli Müslümanı)

1. (İslâm) İslâm dinine mensup olan kimse

   „Fakat hem Sırpların eski müttefikleri olan Rusların yardımı, hem de coğrafî olarak daha iç kesimlerde bulunan Bosnalı Müslümanlara göre daha avantajlı olmaları sebebiyle bu ambargodan Bosnalı Sırplar neredeyse hiç etkilenmediler. Olan, zaten silah ve lojistik olarak çok zayıf olan Müslümanlara oldu.“

2. Allah'a teslim olan, emirlerini yerine getiren kimse

   M.S. 609–632, Kur'an, 3:67
   "İbrahim ne Yahudi, ne de Hristiyan idi, fakat O Allah'ı bir tanıyan dosdoğru bir Müslüman idi."

Çekimleme

Müslüman adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		Müslüman	Müslümanlar
belirtme		Müslümanı	Müslümanları
yönelme		Müslümana	Müslümanlara
bulunma		Müslümanda	Müslümanlarda
ayrılma		Müslümandan	Müslümanlardan
tamlayan		Müslümanın	Müslümanların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	Müslümanım	Müslümanlarım
	belirtme	Müslümanımı	Müslümanlarımı
	yönelme	Müslümanıma	Müslümanlarıma
	bulunma	Müslümanımda	Müslümanlarımda
	ayrılma	Müslümanımdan	Müslümanlarımdan
	tamlayan	Müslümanımın	Müslümanlarımın
2. tekil	yalın	Müslümanın	Müslümanların
	belirtme	Müslümanını	Müslümanlarını
	yönelme	Müslümanına	Müslümanlarına
	bulunma	Müslümanında	Müslümanlarında
	ayrılma	Müslümanından	Müslümanlarından
	tamlayan	Müslümanının	Müslümanlarının
3. tekil	yalın	Müslümanı	Müslümanları
	belirtme	Müslümanını	Müslümanlarını
	yönelme	Müslümanına	Müslümanlarına
	bulunma	Müslümanında	Müslümanlarında
	ayrılma	Müslümanından	Müslümanlarından
	tamlayan	Müslümanının	Müslümanlarının
1. çoğul	yalın	Müslümanımız	Müslümanlarımız
	belirtme	Müslümanımızı	Müslümanlarımızı
	yönelme	Müslümanımıza	Müslümanlarımıza
	bulunma	Müslümanımızda	Müslümanlarımızda
	ayrılma	Müslümanımızdan	Müslümanlarımızdan
	tamlayan	Müslümanımızın	Müslümanlarımızın
2. çoğul	yalın	Müslümanınız	Müslümanlarınız
	belirtme	Müslümanınızı	Müslümanlarınızı
	yönelme	Müslümanınıza	Müslümanlarınıza
	bulunma	Müslümanınızda	Müslümanlarınızda
	ayrılma	Müslümanınızdan	Müslümanlarınızdan
	tamlayan	Müslümanınızın	Müslümanlarınızın
3. çoğul	yalın	Müslümanı Müslümanları
	belirtme	Müslümanını Müslümanlarını
	yönelme	Müslümanına Müslümanlarına
	bulunma	Müslümanında Müslümanlarında
	ayrılma	Müslümanından Müslümanlarından
	tamlayan	Müslümanının Müslümanlarının

Eş anlamlılar

• (İslâm): mümin

Zıt anlamlılar

• (İslâm): gayrimüslim, kâfir
• (İslâm: İbrahimî dinler): Hristiyan, Musevî, Sâbi’î

  (İslâm: İbrahimî dinlerden türeyen dinler): Bahâi, Bahî, Dönme, Dürzü, Nusayrî, Sabataycı, Sih, Yezîdî

• (İslâm: çok tanrılı dinler): Ateşperest, Hinduist, Jainist, putperest, Şintoist
• (İslâm: tanrısız dinler): Budist, Daoist (Taoist), Konfüçyüsçü

Üst kavramlar

• (İslam): dinli, Kültür Müslümanı

Alt kavramlar

• (İslâm): İslâmcı, Kelamcı, Kur'ancı, Sûfî
• (İslâm: itikada göre): Alevî, Cebriye, Haricî, Mu'tezilî, Selefî, Sünnî, Şiî
• (İslâm: tarihî sıraya göre): sahabe, tâbiîn, tebeut tâbiîn
• (Emevîler, İslâm): Mevâlî

Deyimler

• (İslâm): yalnız kendine Müslüman olmak

Sözcük birliktelikleri

• (İslâm): Müslüman adam, Müslüman çocuk, Müslüman kadın

Türetilmiş kavramlar

• Müslümanca, Müslümancı, Müslümanken, Müslümanla, Müslümanlı, Müslümanlık, Müslümansa, Müslümansız

Çeviriler

İslâm

• Almanca: Moslem (de) e, Moslemin (de) d, Muslima (de) d, Muslimin (de) d
• Arapça: مُسْلِم‎ (ar) e (müslim), مُسْلِمَة‎ (ar) d (müslime)
• Arnavutça: mysliman (sq), myslimane (sq)
• Azerice: müsəlman (az)
• Danca: muslim (da)
• Fince: muslimi (fi)
• İngilizce: Moslem (en), Muslim (en)
• İsveççe: muslim (sv) g
• Kürtçe: misilman (ku) e
• Norveççe: muslim (no)
• Rusça: мусульманин (ru) e (musulʹmanin)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: مسلمان‎ (ota)

• Yunanca:

  Modern Yunanca μουσουλμάνος (el) e (mousoulmános)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "Müslüman" maddesi

Ayrıca bakınız

• Kuran (Diyanet İşleri Başkanlığı)

Ek okumalar

• Vikipedi'de Müslüman