kâfir

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: kafir

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi كافر‎ (ota), o da Arapça كَافِر(kāfir)

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

kâfir (belirtme hâli kâfiri, çoğulu kâfirler)

  1. (din) Tanrı'nın varlığını veya birliğini inkâr eden kimse
  2. (İslâm) Müslüman olmayan kimse
  3. (mecaz) acımasız, merhametsiz, zalim kimse

Çekimleme[değiştir]

Eş anlamlılar[değiştir]

Üst kavramlar[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

İlgili sözcükler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Ön ad[değiştir]

kâfir (karşılaştırma daha kâfir, üstünlük en kâfir)

  1. (din) Tanrı'nın varlığını veya birliğini inkâr eden
  2. (İslâm) Müslüman olmayan
    O kâfir adamla tartışarak nereye varacağını zannediyorsun?
  3. (mecaz) acımasız, merhametsiz, zâlim

Ünlem[değiştir]

kâfir

  1. (şaka yollu sözcükler) Sevilen birine takılmak için kullanılan söz.

Eş anlamlılar[değiştir]