Mümin
|
Ayrıca bakınız: mümin |
Türkçe
[değiştir]Köken
[değiştir]- Osmanlı Türkçesi مؤمن, o da Arapça مُؤْمِن (müʾmin) kelimesinden gelmektedir.
Söyleniş
[değiştir]Özel ad
[değiştir]Mümin (belirtme hâli Mümin'i)
- Bir erkek ismi.
Çekimleme
[değiştir]Mümin adının çekimi
| tekil | çoğul | ||
|---|---|---|---|
| yalın | Mümin | — | |
| belirtme | Mümin'i | — | |
| yönelme | Mümin'e | — | |
| bulunma | Mümin'de | — | |
| ayrılma | Mümin'den | — | |
| tamlayan | Mümin'in | — | |
| iyelik | |||
| tekil | çoğul | ||
| 1. tekil | yalın | Mümin'im | — |
| belirtme | Mümin'imi | — | |
| yönelme | Mümin'ime | — | |
| bulunma | Mümin'imde | — | |
| ayrılma | Mümin'imden | — | |
| tamlayan | Mümin'imin | — | |
| 2. tekil | yalın | Mümin'in | — |
| belirtme | Mümin'ini | — | |
| yönelme | Mümin'ine | — | |
| bulunma | Mümin'inde | — | |
| ayrılma | Mümin'inden | — | |
| tamlayan | Mümin'inin | — | |
| 3. tekil | yalın | Mümin'i | — |
| belirtme | Mümin'iyi | — | |
| yönelme | Mümin'iye | — | |
| bulunma | Mümin'ide | — | |
| ayrılma | Mümin'iden | — | |
| tamlayan | Mümin'inin | — | |
| 1. çoğul | yalın | Mümin'imiz | — |
| belirtme | Mümin'imizi | — | |
| yönelme | Mümin'imize | — | |
| bulunma | Mümin'imizde | — | |
| ayrılma | Mümin'imizden | — | |
| tamlayan | Mümin'imizin | — | |
| 2. çoğul | yalın | Mümin'iniz | — |
| belirtme | Mümin'inizi | — | |
| yönelme | Mümin'inize | — | |
| bulunma | Mümin'inizde | — | |
| ayrılma | Mümin'inizden | — | |
| tamlayan | Mümin'inizin | — | |
| 3. çoğul | yalın | Mümin'i — | |
| belirtme | Mümin'iyi — | ||
| yönelme | Mümin'iye — | ||
| bulunma | Mümin'ide — | ||
| ayrılma | Mümin'iden — | ||
| tamlayan | Mümin'inin — | ||