münafık

Türkçe

Köken

Arapça مُنَافِق‎ (münāfiḳ)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): mynaːˈfɯc
• Heceleme: mü‧na‧fık

Ad

münafık (belirtme hâli münafığı, çoğulu münafıklar)

1. (İslâm) sahte olarak Müslüman görünen kişi

Türetilmiş kavramlar

• münafıkça, münafıkçık, münafıkken, münafıkla, münafıklı, münafıklık, münafıksa, münafıksız

Çeviriler

çeviriler

Ön ad

münafık (karşılaştırma daha münafık, üstünlük en münafık)

1. Arabozan

Çeviriler

arabozan

• Azerice: münafiq (az)

Çeviriler

çeviriler

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "münafık" maddesi