takat

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi طاقت‎ (tâkat) sözcüğünden devralındı, Arapça طَاقَة‎ (ṭāḳa) sözcüğünden.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /taːkatʲ/

Ad

takat (belirtme hâli takati, çoğulu takatler)

1. (fizik) bir şeyi yapabilme, başarabilme gücü, güç, hâl, derman, kuvvet

   Hareket edebilecek ne vasıtamız ne takatimiz vardı. - A. Gündüz

Çekimleme

takat adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		takat	takatler
belirtme		takati	takatleri
yönelme		takate	takatlere
bulunma		takatte	takatlerde
ayrılma		takatten	takatlerden
tamlayan		takatin	takatlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	takatim	takatlerim
	belirtme	takatimi	takatlerimi
	yönelme	takatime	takatlerime
	bulunma	takatimde	takatlerimde
	ayrılma	takatimden	takatlerimden
	tamlayan	takatimin	takatlerimin
2. tekil	yalın	takatin	takatlerin
	belirtme	takatini	takatlerini
	yönelme	takatine	takatlerine
	bulunma	takatinde	takatlerinde
	ayrılma	takatinden	takatlerinden
	tamlayan	takatinin	takatlerinin
3. tekil	yalın	takati	takatleri
	belirtme	takatini	takatlerini
	yönelme	takatine	takatlerine
	bulunma	takatinde	takatlerinde
	ayrılma	takatinden	takatlerinden
	tamlayan	takatinin	takatlerinin
1. çoğul	yalın	takatimiz	takatlerimiz
	belirtme	takatimizi	takatlerimizi
	yönelme	takatimize	takatlerimize
	bulunma	takatimizde	takatlerimizde
	ayrılma	takatimizden	takatlerimizden
	tamlayan	takatimizin	takatlerimizin
2. çoğul	yalın	takatiniz	takatleriniz
	belirtme	takatinizi	takatlerinizi
	yönelme	takatinize	takatlerinize
	bulunma	takatinizde	takatlerinizde
	ayrılma	takatinizden	takatlerinizden
	tamlayan	takatinizin	takatlerinizin
3. çoğul	yalın	takati takatleri
	belirtme	takatini takatlerini
	yönelme	takatine takatlerine
	bulunma	takatinde takatlerinde
	ayrılma	takatinden takatlerinden
	tamlayan	takatinin takatlerinin