kepek

Türkçe

Ad

kepek (belirtme hâli kepeği, çoğulu kepekler) -ği

1. (tarım, yiyecekler) un elendikten sonra, elek üstünde kalan kabuk kırıntıları
2. başın derisindeoluşan küçük, beyaz pulcuklar

   Temizlenmeye hiç vakti olmayan kirli iş adamı gibi acı acı ter, kepek, yağ ve toprak kokuyor. - A. Haşim

3. (tıp) bazı deri hastalıklarında deriden dökülen parçacıklar

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Kleie (de) d
• Çekçe: otruby (cs)
• Eski Türkçe: kavık‎ (otk) (kavık), sökti‎ (otk) (sökti)
• Estonca: klii (et)
• Fince: lese (fi), hilse (fi)
• Fransızca: son (fr) e, pellicule (fr)
• Gagavuzca: kepek (gag)
• Galiçyaca: farelo (gl) e
• İngilizce: bran (en), chaff (en), dandruff (en)
• İspanyolca: salvado (es) e
• İsveççe: kli (sv)
• İtalyanca: crusca (it) d
• Karaçay Balkarca: hılkı (krc), hilgi (krc), kebek (krc)
• Lehçe: otręby (pl) d
• Macarca: korpa (hu)
• Norveççe: kli (no)
• Rusça: отруби (ru) (otrubi), перхоть (ru) (perxotʹ)
• Vietnamca: cám (vi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu "kepek" maddesi

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe käpäk

Ad

kepek

1. kepek

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki