kayış

Türkçe

Ad

kayış (belirtme hâli kayışı, çoğulu kayışlar)

1. bağlamak, tutmak veya sıkmak amacıyla kullanılan, dar ve uzun kösele dilimi

   Şapkası yere düşmüş, yakası yırtılmış, kılıcının kayışı kopmuştu. - Ö. Seyfettin

2. kol saatinin bileğe bağlanmasını sağlayan, deriden yapılmış gereç
3. ustura bilenen cilâlı kösele
4. kayma işi
5. tasma
   • Mehmet EROĞLU, 2020 Yarım Kalan Yürüyüş, sayfa 160 , İletişim Yayınları

     "Girişte ve ayakta; kayışını tuttuğu iri bir kurt köpeğiyle beni seyrediyor."

Çeviriler

çeviriler

• Eski Türkçe: kadış‎ (otk) (kadış)
• Fince: hihna (fi)
• İngilizce: belt (en), strap (en)
• Tatarca: qayış (tt)

Kaynakça

Türk Dil Kurumuna göre "kayış" maddesi

Atasözleri

Kayış bilir kutan ne çeker

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe qadysh

Ad

kayış

1. kayış

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki