kayış

Türkçe

Ad

kayış (belirtme hâli kayışı, çoğulu kayışlar)

1. bağlamak, tutmak veya sıkmak amacıyla kullanılan, dar ve uzun kösele dilimi

   Şapkası yere düşmüş, yakası yırtılmış, kılıcının kayışı kopmuştu. - Ö. Seyfettin

2. kol saatinin bileğe bağlanmasını sağlayan, deriden yapılmış gereç
3. ustura bilenen cilâlı kösele
4. kayma işi

Çeviriler

• Almanca: [Girdi?]tpos
• Arnavutça: [Girdi?]tpos
• Eski Türkçe: kadış (tr)
• Estonca: [Girdi?]tpos
• Fince: hihna (fi)
• Fransızca: [Girdi?]tpos
• Hollandaca: [Girdi?]tpos
• İngilizce: belt (en), strap (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Tatarca: qayış (tt)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kayış"

Atasözleri

Kayış bilir kutan ne çeker

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe qadysh

Ad

kayış

1. kayış

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki