kalem

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): [kɑ.ˈlɛm]

Heceleme: ka‧lem

Köken

Osmanlı Türkçesi o da Arapça قَلَم‎ (ḳalem), o da Grekçe κάλαμος (kálamos).

(yazma aletleri): Muhteliff kalemler

Ad

kalem (belirtme hâli kalemi, çoğulu kalemler) -mı

Vikipedi

kalem hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. bâzı deyimlerde yazı

   Kaleme almak.

2. çeşit, tür

   Beş kalem ilacı eczahâneden aldı.

   Sâdece üç kalem erzak, alışveriş listesinde yazılıydı.

3. resmî kuruluşlarda yazı işlerinin görüldüğü yer

   Kalemindeki odacıya aylığını kırdırırmış. - Sermet Muhtar Alus

4. yontma işlerinde kullanılan ucu sivri veya keskin araç

   Oymacı kalemi.

   Taşçı kalemi.

5. (edebiyat, meslekler) müellif, yazar

   Peyami Safa, edebiyatımızın usta kalemlerindendir.}}

6. (meslekler) kalem müdürü kavramının kısa şekli
7. (yazma aletleri) yazma, çizme v.s. işlerde kullanılan çeşitli şekillerde araç

   Kâğıt, kalem, mürekkep, hepsi masanın üstündedir|Falih Rıfkı Atay - F. R. Atay}}

8. (yazma aletleri) tüy

Çekimleme

kalem adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		kalem	kalemler
belirtme		kalemi	kalemleri
yönelme		kaleme	kalemlere
bulunma		kalemde	kalemlerde
ayrılma		kalemden	kalemlerden
tamlayan		kalemin	kalemlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	kalemim	kalemlerim
	belirtme	kalemimi	kalemlerimi
	yönelme	kalemime	kalemlerime
	bulunma	kalemimde	kalemlerimde
	ayrılma	kalemimden	kalemlerimden
	tamlayan	kalemimin	kalemlerimin
2. tekil	yalın	kalemin	kalemlerin
	belirtme	kalemini	kalemlerini
	yönelme	kalemine	kalemlerine
	bulunma	kaleminde	kalemlerinde
	ayrılma	kaleminden	kalemlerinden
	tamlayan	kaleminin	kalemlerinin
3. tekil	yalın	kalemi	kalemleri
	belirtme	kalemiyi	kalemlerini
	yönelme	kalemiye	kalemlerine
	bulunma	kalemide	kalemlerinde
	ayrılma	kalemiden	kalemlerinden
	tamlayan	kaleminin	kalemlerinin
1. çoğul	yalın	kalemimiz	kalemlerimiz
	belirtme	kalemimizi	kalemlerimizi
	yönelme	kalemimize	kalemlerimize
	bulunma	kalemimizde	kalemlerimizde
	ayrılma	kalemimizden	kalemlerimizden
	tamlayan	kalemimizin	kalemlerimizin
2. çoğul	yalın	kaleminiz	kalemleriniz
	belirtme	kaleminizi	kalemlerinizi
	yönelme	kaleminize	kalemlerinize
	bulunma	kaleminizde	kalemlerinizde
	ayrılma	kaleminizden	kalemlerinizden
	tamlayan	kaleminizin	kalemlerinizin
3. çoğul	yalın	kalemi kalemleri
	belirtme	kalemiyi kalemlerini
	yönelme	kalemiye kalemlerine
	bulunma	kalemide kalemlerinde
	ayrılma	kalemiden kalemlerinden
	tamlayan	kaleminin kalemlerinin

Deyimler

ceffel kalem etmek, çala kalem, dolma kalem, kalem erbabı, kalem kaşlı, kurşun kalem, oymacı kalemi, taşçı kalemi

Çeviriler

yazma aletleri

• Almanca: Stift (de) e
• Arapça: قَلَم‎ (ar) e (ḳalem)
• Arnavutça: laps (sq)
• Azerice: qələm (az)
• Çekçe: pero (cs) n, tužka (cs) d
• Danca: pen (da)
• Fince: kynä (fi), kynäilijä (fi), sulkakynä (fi)
• Fransızca: crayon (fr)
• Gagavuzca: kalem (gag)
• İngilizce: pen (en), pencil (en)
• İspanyolca: lápiz (es) e
• İsveççe: penna (sv)
• Kırım Tatarcası: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Kürtçe: qelem (ku)
• Macarca: ceruza (hu)
• Osmanlı Türkçesi: قلم‎ (ota)
• Tatarca: qaläm (tt)
• Türkmence: galam (tk)
• Yunanca:
• Grekçe: κάλαμος (grc) (kálamos)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kalem" maddesi

Atasözleri

• (yazma aletleri): Âlim unutmuş, kalem unutmamış

Ad

kalem

1. kale (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

Gagavuzca

Söyleniş

Heceleme: ka‧lem

Köken

Arapça قَلَم‎ (ḳalem).

Ad

kalem

1. (yazma aletleri) kalem