kalem
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi o da Arapça قَلَم (ḳalem), o da Grekçe κάλαμος (kálamos).

Ad[değiştir]
kalem (belirtme hâli kalemi, çoğulu kalemler) -mı
kalem hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
- bâzı deyimlerde yazı
- Kaleme almak.
- çeşit, tür
- Beş kalem ilacı eczahâneden aldı.
- Sâdece üç kalem erzak, alışveriş listesinde yazılıydı.
- resmî kuruluşlarda yazı işlerinin görüldüğü yer
- Kalemindeki odacıya aylığını kırdırırmış. - Sermet Muhtar Alus
- yontma işlerinde kullanılan ucu sivri veya keskin araç
- Oymacı kalemi.
- Taşçı kalemi.
- (edebiyat, meslekler) müellif, yazar
- Peyami Safa, edebiyatımızın usta kalemlerindendir.}}
- (meslekler) kalem müdürü kavramının kısa şekli
- (yazma aletleri) yazma, çizme v.s. işlerde kullanılan çeşitli şekillerde araç
- Kâğıt, kalem, mürekkep, hepsi masanın üstündedir|Falih Rıfkı Atay - F. R. Atay}}
- (yazma aletleri) tüy
Çekimleme[değiştir]
kalem adının çekimi
Deyimler[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
yazma aletleri
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "kalem" maddesi
Atasözleri[değiştir]
- (yazma aletleri): Âlim unutmuş, kalem unutmamış
Ad[değiştir]
kalem
- kale (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi
Gagavuzca[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: ka‧lem
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
kalem
- (yazma aletleri) kalem
Kategori:
- Türkçe IPA okunuşu olan sözcükler
- Türkçe 2 heceli sözcükler
- Osmanlı Türkçesi kökenli Türkçe sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Türkçe adlar
- Türkçede edebiyat
- Türkçede meslekler
- Türkçe kısa biçimler
- Kısa biçimler
- Türkçede yazma aletleri
- Türkçe çekimli adlar
- Gagavuzca 2 heceli sözcükler
- Arapça kökenli Gagavuzca sözcükler
- Gagavuzca sözcükler
- Gagavuzca adlar
- Gagavuzcada yazma aletleri