kalem
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
Köken 1[düzenle]
Ad[düzenle]
kalem
- kale (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi
Köken 2[düzenle]
Ad[düzenle]
kalem (belirtme hâli kalemi, çoğulu kalemler)
- bâzı deyimlerde yazı
- Kaleme almak.
- çeşit, tür
- Beş kalem ilacı eczahâneden aldı.
- Sâdece üç kalem erzak, alışveriş listesinde yazılıydı.
- resmî kuruluşlarda yazı işlerinin görüldüğü yer
- Kalemindeki odacıya aylığını kırdırırmış. — S. M. Alus
- yontma işlerinde kullanılan ucu sivri veya keskin araç
- Oymacı kalemi.
- Taşçı kalemi.
- (edebiyat, meslekler) müellif, yazar
- Peyami Safa, edebiyatımızın usta kalemlerindendir.
- (meslekler) kalem müdürü kavramının kısa şekli
- (yazma aletleri) yazma, çizme v.s. işlerde kullanılan çeşitli şekillerde araç
- Kâğıt, kalem, mürekkep, hepsi masanın üstündedir — F. R. Atay
- (yazma aletleri) tüy
Çekimleme[düzenle]
kalem adının çekimi
Alt kavramlar[düzenle]
yazma aletleri
Atasözleri[düzenle]
- (yazma aletleri): Âlim unutmuş, kalem unutmamış
Deyimler[düzenle]
yazma aletleri
Kelime birliktelikleri[düzenle]
- (yazma aletleri): kalem erbabı
Çeviriler[düzenle]
yazma aletleri
|
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumuna göre "kalem" maddesi
Ek okumalar[düzenle]
- Vikipedi'de kalem
Anagramlar[düzenle]
Gagavuzca[düzenle]
Köken[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
- Heceleme: ka‧lem
Ad[düzenle]
kalem
- (yazma aletleri) kalem
Kategori:
- Türkçe IPA okunuşu olan sözcükler
- Türkçe 2 heceli sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Türkçe çekimli adlar
- Osmanlı Türkçesi kökenli Türkçe sözcükler
- Türkçe adlar
- Türkçede edebiyat
- Türkçede meslekler
- Türkçe kısa biçimler
- Kısa biçimler
- Türkçede yazma aletleri
- Arapça kökenli Gagavuzca sözcükler
- Gagavuzca 2 heceli sözcükler
- Gagavuzca sözcükler
- Gagavuzca adlar
- Gagavuzcada yazma aletleri