kır

Ayrıca bakınız: gri, kir

Türkçe

Köken

Eski Türkçe

Ad

kır (belirtme hâli kırı, çoğulu kırlar)

[2] İlkbaharda çiçekli bir kır

1. (renkler) beyazla az miktarda siyah karışmasından oluşan renk

   Gözlerinden, kırları artan sakalına bir iki damla yaş düştü. - F. R. Atay

2. (coğrafya) şehir ve kasabaların dışında kalan, çoğu boş ve geniş yer, taşra

Çeviriler

• Almanca: Grau (de)
• Arapça: مرج‏‎ (ar)
• Endonezce: abu-abu (id)
• Fince: harmaa (fi), maaseutu (fi)
• Fransızca: gris (fr), campagne (fr) d
• İngilizce: grey (en), country (en)
• İspanyolca: gris (es), campo (es)
• İsveççe: grå (sv)

• Kürtçe: qirr (ku), şiryar (ku)
• Portekizce: cinza (pt)

Emir

1. kırmak fiilinin emir kipi

Çeviriler

• Fince: murra (fi)

• Karaçay Balkarca: avlak (krc), kula tüz (krc)
• Tatarca: qır (tt)

Ön ad

kır

1. (renkler) kır renkte olan, gri

   Kır sakal. Kır at.

Çeviriler

• Almanca: grau (de)
• Endonezce: abu-abu (id)
• Fince: harmaa (fi)
• Fransızca: gris (fr)
• İngilizce: grey (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kır"

Atasözleri

• Kır atın yanında duran ya huyundan ya suyundan
• Kocanın kabı ikiyse birini kır

Zazaca

Ad

kır

1. (anatomi) erkeklik organı